اورژانس مسمومیت با منواکسید کربن یا مرگ خاموش poisoning with carbon monoxide نوشته : رویا خداداد کارشناس پرستاری مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه ویراستار: دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه COمنو اکسید کربن یاچیست؟ منوکسید کربنیک گاز بی رنگ و بی بو است این گاز بر اثر سوختن گاز نفت بنزین سوخت جامد یا چوب بدست می آید منابع شایع ان آتش - اجاق ها -بخاری- کوره ها - موتورهای بنزینی مکانیسم اثرCOمنواکسید کربن منوکسید کربن بر خون اثر می کند بطوری که خون دیگر قادر نیست همانند معمول O حمل کند و اثر ان بر سلولها بدین گونه است که قادر به استفاده از همه اکسیژنی که به انها می رسد نیستند کمبود اکسیژن عمدتاً بر مغز و قلب اثر می کند. منو اکسید کربن تاچه حد سمی است؟ منوکسید کربن بسیار سمی است و ممکن است باعث مرگ شود در افرادی که از مسمومیت شدید نجات می یابند ممکن است آسیب مغزی دائمی ایجاد شود. خطرات ویژه در مسمومیت با منواکسید کربن: نگهداری اجاق ها- بخاری ها- دیگ های بخار و یا اتش های که در اتاق - کلبه- چادر می سوزنند و دودکش- هواکش یا راهی برای خروج CO و ورود هوای آزاد به اتاق ندارد خطناک است احتمال مسمومیت بخصوص در هوای سرد وقتی که مردم درها و پنجره ها را برای جلوگیری از ورود سرما می بندند یا وقتی که این تجهیزات به خوبی کار نمی کنند بیشتر است . اغلب چیزی وجود ندارد که افراد را از مسموم شدنشان آگاه کند شکایات سرماخوردگی یا بیماری که بر اثر خوردن غذای آلوده ایجاد می شود اشتباه گرفته می شود بسته به نوع ماده سوختنی سموم دیگری هم ممکن است در دود یا بخار وجود داشته باشد مثل :سیانید- امونیاک-کلرین -کلرید هیدروژن به همان اندازه COمسموم شوند. علائم مسمومیت با منو اکسید کربن عبارتند از: مسمومیت خفیف : 1-ضعف- خستگی -خوا آلودگی 2-سردرد 3-گیجی -منگی 4-درد سینه 5-تهوع واستفراغ 6-نبض تند در ابتدا. مسمومیت شدید: 1-درجه حرارت پایین 2-کاهش سطح هوشیاری 3-تشنجات 4-تنفس نامنظم سطحی - تنفس ممکن است قطع شود 5-نبض کند 6-افت فشار خون. اقدامات و درمان مسمومیت با گاز منواکسید کربن: بیمار را از گاز سمی دور کنید اگر وارداتاقی می شوید که مملو از گاز یا گاز و دود ناشی از اتش است از ماسک های تنفسی برای محافظت خود از مسمومیت استفاده کنید. کمک های اولیه بدهید اگر تنفس بیمار قطع شده است راه هوایی را باز کنید تنفس دهان به دهان به بینی بدهید اگر بیمار بیهوش یا خواب الوده باشد او را به یک پهلو در وضعیت احیا بخوابانید تنفس را هر 10دقیقه بررسی کنید و بیمار را گرم و بی حرکت نگه دارید و بیمار را هر چه سریع تر به بیمارستان برسانید. منابع: 1-مجله علمی پزشکی شماره 17 2-مجله علمی پزشکی قانونی شماره 25 3-مسمومیت ها CMMD 5-برونر سودارث گوارش http://www.sahand272.blogfa.com/ http://www.rs272.parsiblog.com/ WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
بیماران اورژانسی واقعی
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه
صدای آژیر آمبولانس همیشه نشانگر بروز یک اتفاق ناگوار بوده و یک احساس نامطبوعی در تمام انسانها ایجاد میکند .شکی نیست هیچ کس حاضر نیست بجای فردی باشد که داخل همان آمبولانس که به طرف مرکز اورژانس با سرعت و آژیر کشان در حال حرکت است ،باشد. ولی درزندگی انسانی مخصوصا در دنیای شهر نشینی ،گریزی از اتفاقات ناخواسته نیست .اماواقعا هر بیماری یا اتفاقی اورژانسی بوده و افراد باید به اورژانسها مراجعه کنند ؟ .در مقاله ساده زیر توسط همکاران و دوستان دانشگاه علوم پزشکی تبریز تهیه شده و به وضوح بیماریها و موارد بسیار اورژانسی توضیح داده شده است که امید است مورد استفاده عموم مردم شریف کشورمان قرار گیرد .
با سپاس دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه - مرکز استان همیشه سبز و غیور آذربایجان غربی
بیماریها و حوادث اورژانس به مواردی اطلاق می گردند که در صورت عدم ارائه به موقع اقدامات امدادی - درمانی ، منجر به صدمات عضوی و یا جانی و نیز مشکلات روانی بیمار میشود. در کشورهای مختلف جهان برای کاستن از عوارض و مرگ و میر ناشی از بیماری ها و حوادث اورژانس، سیستمی موفق و کارآمد با عنوان " خدمات فوریت های پزشکی یا EMS" طراحی شده است که وظیفه این سیستم، ارائه خدمات درمانی بر بالین بیمار در موارد اورژانس و در صورت نیاز ، انتقال به مراکز درمانی است. این سیستم در ایران با عنوان فوریت های پزشکی 115شناخته می شود.
از آنجا که با توجه به رشد جمعیت و کمبود امکانات ، ظرفیت پاسخگوئی این سیستم محدود می باشد، در نتیجه لازم است تدابیری در این زمینه اندیشیده شود تا حتی با امکانات موجود نیز بتوان از عوارض و مرگ و میر بیماران اورزانس جلوگیری کرد.به همین منظور ، اپراتورهای اورژانس 115 که وظیفه پاسخگوئی به تماس گیرندگان اورژانس را دارند، از افراد آموزش دیده ( کارشناس پرستاری) انتخاب شده اند تا راهنمایی های لازم را در موارد مختلف به شهروندان ارائه دهند و از گسیل بی مورد آمبولانس جلوگیری شود.همچنین وجود پزشکان در واحد ارتباطات اورژانس ، راهی دیگر برای تحقق این امر می باشد. در نهایت مهم ترین نکته نحوه برخورد شهروندان عزیز با موارد یا بیماری های اورژانس است که مراجعه به جزوات آموزشی و کتبی در این زمینه توسط اورژانس کشور منتشر می شود و می تواند در بسیاری از موارد به نحوه پاسخگوئی این سیستم کمک نماید.
به خاطر داشته باشید که تماس با مرکز اورژانس ، الزاما به معنای اعزام آمبولانس بر بالین بیمار نیست. در بسیاری از موارد ، راهنمائی کارشناسان و پزشکان اورژانس در واحد ارتباطات می تواند پاسخگوی سئوالات و مشکلات تماس گیرندگان باشد.
مواردی که در آنها می توان از اورژانس 115 تقاضای کمک کرد:
اورژانس های قلبی
احساس درد و سنگینی یا فشار در قفسه سینه و احساس سوزش در ناحیه پشت جناغ، مواردی است که ما را به درد با منشاء قلبی مشکوک می نماید.
در صورتی که شکایات فوق بین 5 تا 30 دقیقه طول بکشند و فرد در روزهای مختلف با آنها مواجه باشد، بیشتر تشخیص آنژین صدری ( درد قفسه سینه به علت کاهش خون رسانی به قلب) مطرح می گردد.در صورتی که درد بیش از 30 دقیقه طول بکشد و همراه با تهوع و استفراغ ، تعریق ، انتشار درد به زیر جناغ ، قفسه سینه ، بازوها ، شانه ها ، اندام ها ، شکم و بین دو کتف باشد، بایستی به فکر احتمال سکته قلبی بود. از علائم همراه بیماری های قلبی ، تنگی نفس ناگهانی ، ضربان نا منظم قلب به شکل ناگهانی ، فشارخون بالا و یا افت فشار خون و سوزش معده و عدم هضم غذا می باشد.
دردهایی که به طور متوالی بیش از چند ساعت تا چند روز ادامه یابند و یا دردهایی که کمتر از یک دقیقه طول می کشند، معمولا منشاء قلبی ندارند.
اورژانس های تنفسی
یکی از نشانه های هشدار دهنده بیماری های تنفسی ، تنگی تنفس است که بیماریهای چون آسم ، انسداد راه های هوایی، عفونت های ریوی و ... را مطرح می نماید. باید توجه داشت که " تنگی نفس به معنای تنفس تند نیست " بلکه حالتی است که فرد در آن وضعیت به سختی و به شکل غیر عادی تنفس می کند.
اورژانس های گوارشی
از موادی که در بیماریهای گوارش، نیاز به مداخله اورژانس دارد، می توان به خونریزی های گوارشی ( استفراغ خونی یا مدفوع قیری شکل)، درد شکم به شکل حاد که با حساسیت شکم ، استفراغ و یا بی اشتهائی همراه است اشاره کرد. عوارض ناشی از ضربه های شدید به شکم نیز جزو موارد اورژانس تلقی می شود.
اورژانس های ادراری
این بیماری ها شامل دردهای شدید و ناگهانی پهلو به همراه یا بدون ادرار خونی ، قطع ادرار و سوزش ادرار است.
اورژانس های دستگاه اسکلتی
این بیماریها عبارتند از شکستگی های باز یا بسته استخوان ها ، در رفتگی در مفاصل و اندام ها ، پارگی وسیع بافت نرم در اندام های بدن.
اورژانس چشم
مهم ترین موارد اورژانس مربوط به چشم را ضربه به چشم، ریختن مواد شیمیائی، سوختگی حرارتی و علائم افزایش فشار چشم( شامل درد ناگهانی در چشم و حدقه، سر درد شدید و تاری دید) تشکیل می دهند.
اورژانس های اعصاب
موارد زیر در بیماری های اعصاب ، نیاز به مداخله اورژانس دارند:
1- تشنج و حمله صرعی
2- سکته مغزی با علائم فلج اعضا، اختلال تکلم و موارد دیگر
3- اختلال هوشیاری و اعضا
4-سردردهای شدید و ناگهانی به همراه سفتی گردن و استفراغ مکرر
5- ضربه به جمجمه یا ستون فقرات به دنبال سقوط از بلندی ها و یا تصادف با خودرو
اورژانس های گوش و حلق و بینی
این مورد شامل خونریزی های شدید از بینی، ضربه به گوش، ضربه به فک و صورت، دررفتگی فک و ماننداست.
بارداری
در خانم های باردار، هرگونه سقط، تشنج، فشار خون بالا به همراه تاری دید و تورم دست و پا ، خونریزی های شدید و شروع دردهای زایمانی در صورتی که دسترسی به پزشک میسر نباشد، به عنوان بیماری های اورژانس مطرح هستند.
حوادث محیطی و شغلی
حوادث محیطی و شغلی، طیف وسیعی از موارد اورژانس را در بر می گیرند که مهم ترین آنها عبارتند از:
- تصادف با وسایل نقلیه ، سقوط از بلندی ، سوختگی ، برق گرفتگی ، آوار ، مسمومیتهای داروئی و شیمیائی ،خودکشی ، غرق شدگی ،گزیدگی توسط مار و عقرب یا سایر جانوران
http://www.sahand272.blogfa.com/
http://www.rs272.parsiblog.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
نحوه برخوردودرمان بیماران سوخته
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه
بی شک بر همگان آشکار است که سوختگی درد آورترین بیماریهای اورژانسی بوده و روزی نیست که در اورژانسهای کشورمان شاهد مرگ بسیاری از بیماران ناشی از سوختگیهای مختلف نباشیم .مخصوصا در کشور ما که از سوختهای فسیلی مثل نفت و گاز استفاده میشود موارد سوختگی بسیار میباشد . از طرفی متاسفانه به خاطر بیکاری جوانان ، مشکلات اقتصادی فراوان مردم ، اختلافات خانودگی و طلاق ناشی از فقرمردم آن هم در یک کشور به ظاهر ثروتمند و لی در اصل کشور بسیار فقیر از نظر مدیریتی و بی مسئولیتی در قبال نازنین ترین مردم دنیا و... خودسوزی به صورت وحشتناکی مخصوصا مابین زنان شایع شده و میشود.!!برای همین دلیل میطلبد مسئولین با درایت کامل و یک کم لطف در باره این مردم بینوا در صدد حل مشکلات و رفع حداقل نیازهای مردم خوب کشورمان بوده و از سویی همت وزارت آموزش و پرورش و بهداشت و درمان و آورژانسها و بخش صنعت و کشاورزی در جهت آموزش همگانی در باره پیشگیری از سوانح سوختگی را میخواهد .برای این دلیل حداقل کاری که در این مقال میشد آموزش آسان نحوه برخورد با بیماران سوختگی میباشد که دوستان سایت پزشکی امروز این زحمت را کشیده و تقدیم شما مردم عاشق علم میشود .
باسپاس دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه - مرکز همیشه سبز و غیور آذربایجان غربی
اقدامات قبل از رسیدن مصدوم به بیمارستان
نخستین کار در برخورد با بیمار سوخته، دور کردن بیمار از منبع حرارتی و نیز خاموش کردن لباس های در حال سوختن، جدا کردن بیمار از منبع جریان الکتریکی و شستن مواد شیمیایی در تماس با پوست، با مقادیر زیاد آب است. در مرحله بعد، مثل هر بیمار دیگر دچار تروما،عمل قلبی ریوی باید حفظ شود. ایست قلبی-تنفسی و نیاز به احیای قلبی-ریوی بلافاصله پس از سوختگی، به جز در بیمارانی که با ولتاژهای بالای جریان الکتریسیته تماس داشته اند، شایع نیست. استفاده از یخ یا آب سرد در ناحیه ای با سوختگی درجه 2، اگر کمتر از 25 درصد سطح بدن بوده و کمتر از 10 دقیقه از زمان سوختگی گذشته باشد، برای کاهش گرمای بافتی و آسیب سوختگی و درد مفید است. پس از سرد کردن سوختگی ها باید روی زخم را با پارچه تمیز پوشاند و سپس وسیله ای مثل پتو روی بیمار انداخت تا حرارت بدن حفظ و از هیپوترمی جلوگیری شود. در صورت امکان، بهتر است ناحیه سوختگی را طی نقل و انتقال به بیمارستان، برای کاهش ادم، بالا نگه داشت.
اقدامات در بخش اورژانس بیمارستان
در بخش اورژانس، باز بودن راه هوایی و تهویه مناسب ریوی باید مورد توجه قرار گیرد و مایع درمانی با تزریق محلول رینگر لاکتات شروع شود. تاریخچه سوختگی با تأکید بر محل حادثه و تاریخچه بیماری یا حساسیت قبلی یا داروهای استفاده شده توسط مریض را قبل از سوختگی تا حد ممکن باید گرفت. یک معاینه کلینیکی کامل، اما سریع، برای تعیین آسیب های همزمان باید انجام شود. یک نمونه خون نیز، برای تعیین PH ، گازهای خون، الکترولیت ها، اوره، گلوکز و هماتوکریت از هر بیمار دارای سوختگی عمده باید گرفت. بیمار را باید وزن کرد. لباس بیمار باید به طور کامل از تن وی خارج شود و عمق زخم ها مشخص شده و وسعت سوختگی، با روش های موجود ، تعیین شود. سپس نیاز بیمار به مایع بر اساس درصد سوختگی درجه دو ، سه و وزن بدن تعیین و با سرعت مناسب به بیمار تزریق و حجم و نوع همه مایعات به کار رفته ، روی ورقه ای ثبت شود. وضعیت تنفسی باید دوباره بررسی شود، تا نیاز به لوله گذاری، استفاده از اکسیژن و یا کمک تنفسی به بیمار معین شود. در تمام بیماران سوخته ،که به مایع درمانی احتیاج دارند باید با ید با استفاده از یک فولی، ادرار تولید شده در هر ساعت اندازه ی گیری و ثبت شود.مانیتور کردن قلب بیمار، در مصدومانی که با جریانهای بالای برق آسیب دیده اند، باید در اورژانس آغاز شود. مراقبت های اولیه از زخم سوخته ای که آن قدر مختصر است که به بستری کردن بیمار نیازی ندارد هم، باید در همان اورژانس انجام گیرد. ناحیه سوخته را باید به آرامی با مواد پاک کننده جراحی یا صابون تمیز کرد و پوست غیر زنده و آزاد را برداشت.
در سوختگی های بلا اندازه محدود، خطر عفونت زیاد نبوده و نیازی به آنتی بیوتیک های موضعی نیست. این سوختگی های کوچک را می توان با گاز نازک آغشته به وازلین پوشاند و روی آن مقدار زیادی گاز خشک قرار داده و سپس پانسمان کرد. اگر سوختگی در محلی است که به زودی تولید پینه می کند و خشک می شود، تنها می توان به شست وشوی روزانه قناعت کرد. اگر پروسه ترمیم به خوبی پیش برود و زخم بدون عفونت باشد ، دوباره زخم پانسمان شده و کارهای قبلی ادامه می یابد تا این که بهبودی کامل حاصل شود. اگر در طول پیگیری بیمار، عفونت در زخم مشاهده شود باید بیمار در بیمارستان بستری شده و تحت درمان ضد میکروبی موضعی قرار گیرد.
مایع درمانی در بیماران سوخته
تغییرات سیستم قلب و عروق تقریباً بلافاصله پس از سوختگی شروع می شود و مقدار زیادی از آب و الکترولیت های موجود در فضای میان بافتی و داخل عروقی به درون سلول ها منتقل می شود. برگشت آب و سدیم درون سلولی به خارج سلولها بین 24 تا 48 ساعت بعد از سوختگی آغاز شده و تا روز دهم پس از سوختگی ادامه می یابد. همچنین مقدار زیادی آب از بدن ، به سبب تبخیر از سطح پوست، که دچار سوختگی شده است، از دست می رود. همه این تغییرات با وسعت و عمق سوختگی نسبت مستقیم دارد، بنابراین قبل از هر گونه اقدام برای مایع درمانی به منظور جلوگیری از وقوع شوک هیپووالمیک در بیمار ، نیاز به تعیین مقدار سوختگی بوده و سطح و عمق زخم ها را باید تخمین زد.
وسعت ناحیه سوخته را معمولاً برحسب درصد، نسبت به سطح کل بدن، بیان می کنند. به این منظور روش های متعددی پیشنهاد شده که ساده ترین آنها استفاده از قانون عدد 9 است که بر اساس آن ، قسمت های اصلی بدن در یک فرد بالغ را به مناطق 9 درصدی تقسیم می کنند. بدیهی است که به علت متفاوت بودن نسبت سطح سر و اندام به کل بدن در بالغین و اطفال، این قانون در اطفال قابل اجرا نیست. یک روش ساده دیگر، در نظر گرفتن سطح کف دست هر شخص (بدون در نظر گرفتن انگشتان) به عنوان یک درصد از سطح بدن همان شخص است. شاید دقیق ترین روش، مقایسه بدن فرد سوخته با دیاگرام هایی است که وسعت هر یک از نقاط بدن را نسبت به کل بدن در بزرگسالان و اطفال نشان می دهد (شکل شماره1). محاسبات کامپیوتری دقت زیاد این روش را تأیید کرده است.
پس از تأیید وسعت سوختگی ، مایع درمانی باید هر چه زودتر ، در تمام بیمارانی که سوختگی بیش از 15 درصد کل سطح بدن در بزرگسالان و بیش از 10 درصد در اطفال دارند، آغاز شود. فرمولهای متعددی که اکثر آنها بر اساس وزن بیمار و وسعت سوختگی است برای تخمین نیاز بیمار به مقدار مایع پیشنهاد شده است، که یکی از فرمول های معروف که در بیشتر مراکز درمانی ویژه افراد سوخته، به عنوان رهنمودی برای محاسبه مایع درمانی مصدوم به کار می رود، فرمول پارک لند است. با توجه به این فرمول، باید 4 میلی لیتر محلول رینگر لاکتاته به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و هر یک درصد سوختگی در طول 24 ساعت اول به بیمار داد. البته حداکثر وسعت سوختگی را 50 درصد در نظر می گیرند. نوع سرم رینگر لاکتات است که از مقدار محاسبه شده نصف سرم در 8 ساعت اول و نصف بقیه در 16 ساعت بعد داده می شود. اگر بیمار NPO باشد باید سرم قندی به عنوان سرم نگهدارنده علاوه بر سرم کمبود به بیمار داده شود. توجه کنید که به سرم نگهدارنده املاح اضافه نمی شود.
مطالعات نشان می دهد که در طول 24 ساعت اول پس از سوختگی ، استفاده از مایعات کلوئیدی در بیماران سوخته لازم نیست ، زیرا این مواد بیش از مایعات کریستالوئیدی در عروق باقی نمی ماند(5). از طرفی استفاده اولیه از محلولهای کلوئید، به عنوان قسمتی از درمان اولیه بیمار سوخته باعث بالا رفتن مقدار آب میان بافتی در ریه طی هفته اول می شود. بیمارانی که معمولاً مقادیر بیشتری مایع برای احیا احتیاج دارند عبارتند از: آسیب دیدگان از ولتاژهای بالای جریان الکتریسیته، کسانی که آسیب تنفسی دیده اند و آنهایی که در مایع درمانی آنان تأخیر شده است. برعکس، افرادی که در مایع درمانی آنها باید با احتیاط اقدام به دادن مایعات کرد عبارتند از: افراد بالای 50 سال یا زیر 2 سال و کسانی که ناراحتی های قلبی-ریوی دارند. در این بیماران با استفاده از C.V.P و حجم ادرار در ساعت ، مقدار مایع مورد نیاز را تعیین می کنیم.
معمولاً در چند روز اول سوختگی احتیاجی به تزریق پتاسیم نیست،زیرا کاتابولیسم ناشی از سوختگی اگرچه باعث افزایش پتاسیم ادرار و کاهش پتاسیم کل بدن می شود، اما غلظت پتاسیم سرم به علت آزاد شدن آن از سلول های قرمز خونی و سایر بافت های آسیب دیده در حد طبیعی مانده یا اندکی بالا می رود. همچنین اگر به دلیل احیای ناکافی بیمار،اسیدوز حاصل شود، غلظت پتاسیم سرم ممکن است به حدی برسد که باعث تولید علایم شود و نیاز به درمان مخصوص آن داشته باشد. هنگامی که تغذیه بیمار شروع شده و حالت آنابولیسم ایجاد می شود، گاه تجویز پتاسیم برای جبران کمبودهای ایجاد شده لازم است.
http://www.sahand272.blogfa.com/
http://www.rs272.parsiblog.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
اورژانس مسمومیت با مشتقات نفت خام
نوشته و گردآوری : رویا خداداد کارشناس پرستاری مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه
ویراستار: دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه
یکی از موارد اورژانسی بسیار مهم مخصوصا اورژانس اطفال، مسمومیت با نفت یا مشتقات نفتی میباشد . متاسفانه درکشور ما با وجود منابع بسیار عظیم گاز در بیشتر نقاط کشور از نفت استفاده میشود .به تبع آن در موارد سهل انگاری مصرف مواد نفتی یا به قصد خودکشی این ماده به مقدار فراوان در دست رس بوده و شمار زیادی از مسمومیتهای اورژانسهای کشورمان ناشی از مسمومیت با نفت میباشد.به صورت خلاصه دراین مقاله به نحوه مسمومیت با نفت و درمان آن پرداخته شده است . در این میان از خانم رویا خداداد پرستار فعال و پرتلاش مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه که در تهیه این مقاله یاریمان کردند سپاسگزاری کرده و آرزوی سلامتی و موفقیت روز افزون از خدواند متعال را برایشان خواستاریم .
مشتقات نفت خام ترکیبات پیچیده ای از هیدروکربن های آروماتیک والیفاتیک هستند مثل نفت سوخت- روغن موتور-آسفالت -وازلین-پارافین-بنزین-اتر...
مکانیسم اثرنفت در مسمومیت با آن:
مشتقات مایع نفت خام بافت های بدن را تحریک و ملتهب می کنند آنهایی که به سرعت از خلال یک سطح عبور می کنند می توانند در صورت بلع یا در خلال استفراغ به راههایی هوایی برسند و باعث التهاب و آسیب بافت ریه شوند که این موضوع برای الکل ،کروزون ،پارافین و نفت اختصاصی است خوردن یا استنشاق مشتقات نفت خام ممکن است بر مغز اثر کند این مواد شیمیایی برای پوست و چشم تحریک کننده است سوء مصرف بنزین بر نغز اثر می گذارد و ممکن است بر قلب تاثیر داشته باشد سوء مصرف مزمن به کبد و کلیه و باعث آسیب دائمی مغز می شود.
تا چه حد مواد نفتی سمی هستند؟
مقادیر بسیار کم گاهی اوقات فقط دو جرعه هم می توانند باعث ادم ریوی شوند مغز معمولاً تحت تاثیر قرار نمی گیرد مگر اینکه مقادیر خورده شده یا استنشاق شده خیلی زیاد باشد.
خطرات ویژه مسمومیت با نفت :
سوخت نفت سفید،جلاها ،رقیق کننده برس ها که در خانه ها یافت می شوند علائم شایع مسمومیت اطفال است بخار بنزین از هوا سنگین تر است خطر بلعیدن مقادیر کم بنزین در هنگام سوخت از تانکهای سوخت اتومبیل است کسی که در گودال یا زیر زمین پر از بخار بنزین می افتد ممکن است بر اثر کمبود اکسیژن بمیرد.
علائم مسمومیت با نفت :
1-اگر مایع خورده شود:تقریباً بلافاصله سرفه و تنگی نفس - استفراغ- گلودرد و سوزش در مقادیر زیاد - ضعف -گیجی -خوا آلودگی -تنفس سطحی و کند-تشنج.
نکته مهم :
ممکن است بر اثر ادم ریوی و عفونت که به ریه آسیب می رساند بیمار بمیرد.
2-اگر استنشاق شود :سر درد و گیجی-در مقادیر زیاد منجر به مرگ.
3-روی پوست:قرمزی -اگر چندین ساعت تماس داشته باشد تاول و درد.
4-در چشمها:تحریک خفیف.
5-سوء مصرف:
1)بی اشتهایی2)کاهش وزن 3)ضعف عضلانی 4)تغییرات مغزی 5)تشنجات 6)خوا آلودگی 7)تحریک پذیری 8)بی قراری
اقدامات درمانی در مسمومیت با نفت:
در چشم ها : چشم ها را 20-15 دقیقه با آب بشوئید.
اثرات نفت روی پوست:
فوراً لباس-کفش- جوراب و زینت آلات آلوده را در بیاورید پوست را با آب سرد فراوان و صابون به مدت 15 دقیقه بشوئید و در صورت امکان از اب جاری استفاده کنید.
سیستمیک: راه هوایی را باز کنید- تنفس را کنترل و تنفس مصنوعی بدهید- و در مواقع لازم کمک های اولیه بدهید.
نکته مهم :
اگر ماده شیمیایی خورده شده باشد و بیمار بیدار بوده و قادر به بلعیدن است به بیمار اب بدهید بیمار را وادار به استفراغ نکنید چون مایعات ممکن است پس از استفراغ وارد ریه شودو زغال فعال ندهید زیرا با مشتقات نفت خام پیوند نمی شوند.
http://www.sahand272.blogfa.com/
http://www.rs272.parsiblog.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
سرمازدگی اورژانس بسیارخطرناک پزشکی
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه
سوختگی یکی از مهمترین اورژانسهای رشته پزشکی در تمام دوره های بشری بوده ودراین مورد بحثی نیست. ولی غفلت از سرمازدگی همیشه عوارض بسیار شدیدی را برای فرد مصدوم ایجاد مینمایدکه از عوارض اورژانس سوختگینه تنها کمترنبوده بلکه به خاطر عدم آشنایی افراد مصدوم واطرافیان خسارتهای جانی فراوان و غیر قابل جبرانی را ایجاد می نماید.توانایی بدن در مقابله با سرما بسیار کمتر از توان آن برای مقابله با گرما است و در واقع روش اصلی برای گرم نگه داشتن بدن استفاده از لباس و پوشش مناسب است .
علاوه بر این عواملی است مثل خستگی , تغذیه نامناسب , سابقه بیماری (مرض قند , بیماری قلبی - عروقی یا تنفسی , ...) , مصرف داروهای خاص (مثل داروهای فشارخون , و از همه مهمتر مصرف الکل ) , نامناسب بودن لباس و پوشش فرد و عوامل مختلف دیگری نیز باعث مستعد شدن فرد به کاهش درجه ی حرارت بدن و آسیب های ناشی از آن خواهد بود .
عدم تحرک برای مدت طولانی (مثل سربازان داخل سنگر ) به علاوه ی سرد بودن هوا , رطوبت بالا , وزیدن باد و خیس بودن لباس ها نیز باعث مستعد شدن فرد و بروز سریع تر و شدیدتر آسیب های ناشی از سرما خواهد شد .
در موارد آسیب های ناشی از سرما نیز پیشگیری بر درمان مقدم است و با رعایت اصول مقابله با سرما حتی در بدترین شرایط آب وهوای نیز می توان از بروز آنها جلوگیری کرد .
رطوبت هوا به همراه وزش باد باعث از دست رفتن درجه ی حرارت بدن می گردد . به ویژه هرچه سرعت باد بیشتر باشد , کاهش درجه حرارت بدن سریع تر خواهد بود . وزش باد تند در یک آب و هوای سرد و مرطوب به سرعت باعث کاهش درجه حرارت بدن فرد خواهد شد .
کاهش عمومی درجه حرارت بدن (هیپوترمی یا افت دمای بدن )
در برخی شرایط مانند قرار گرفتن طولانی در معرض آب و هوای بسیارسرد و یا غوطه ور شدن در آب بسیار سرد , بدن توانایی تولید حرارت لازم برای مقابله با سرمای محیطی را ندارد و در نهایت دچار کاهش دمای عمومی بدن می گردد . به این حالت اصطلاحاً هیپوترمی گویند . در این حالت هیپوتالاموس مغز دچار بدکاری می شود و بدن قادر به کنترل دمای قسمت مرکزی خود نیست و درجه حرارت حرارت مرکزی بدن از 37 درجه به کمتر از35درجه سانتی گراد خواهد رسید . افراد سالخورده و ضعیف بخصوص اگر لاغر , خسته و گرسنه هم باشند مستعد هیپوترمی هستند.
علائم و نشانه ی این افراد عبارت است از :
الف- ابتدا بدن آنها دچار لرز می شود .
ب- پوست سرد وخشک می شود.
ج- نبض کند می گردد.
د- تعداد تنفس بیمار کمتر از حالت طبیعی می شود .
و- درجه حرارت بدن به 35 درجه یا کمتر می رسد .
ت- خواب آلودگی ظاهر می شود که ممکن است به کُما منجر شود .
ی- ممکن است ایست قلبی رخ دهد .
علایم دیگر عبارتند از :
پوست سرد : یکی از علائمی که دلالت بر افت دمای بدن و بروز حالت هیپوترمی دارد .(به ویژه سرد بودن پوست شکم )
لرز : از واکنش های دفاعی بدن برای گرم کردن خود است و بدن بطور خودکار سعی می کند تا با افزایش کار عضلات حرارت بیشتری تولید کند و دمای قسمت مرکزی خود را ثابت نگه دارد . اما با پیشرفت آسیب و کاهش بیشتر دمای بدن , این واکنش دفاعی نیز مختل می شود .
گیج و منگ شدن مصدوم و از دست دادن قدرت قضاوت وتصمیم گیری و از دست دادن هماهنگی حرکات و فعالیتهای بدنی
( مصرف الکل باعث تشدید این حالت می گردد)
اشکال در تکلم و صحبت کردن و همچنین سفتی و انقباض عضلانی از دیگر علائم هیپوترمی می باشد .
کمک های اولیه در درمان سرمازدگی افراد مصدوم :
همانند سایر سوانح , ابتدا ارزیابی صحنه ی حادثه , دور کردن یا پرهیز از خطر و درخواست کمک را فراموش نکنید .
سپس ارزیابی اولیه مصدوم و انجام مراحل ABC (کنترل راه هوایی , تنفس , ضربان قلب ) و دیگر کمکهای اولیه ی ضروری در صورت لزوم
انتقال مصدوم به مکان گرم و خشک و ترجیحاً سربسته (مانند ساختمان , چادر , ماشین , ... )
خارج کردن لباس های مرطوب , خیس یا تنگ مصدوم و در صورت امکان پوشاندن لباس خشک به مصدوم و قرار دادن وی در داخل کیسه خواب یا انداختن چند پتوی گرم و خشک بر روی او
هیچگاه بدن مصدوم را با مالش گرم نکنید و او را نیز تشویق به انجام فعالیتهای بدنی و راه رفتن نکنید .
بدلیل کاهش درجه حرارت بدن و بروز اختلال در سیستم الکتریکی قلب , هر ضربه ی ناگهانی ممکن است منجر به بی نظمی های بسیار شدید و کشنده در ضربان قلب فرد گردد . بنابراین حتی برای خارج کردن لباس های مصدوم ابتدا آنها را قیچی و سپس از بدن مصدوم خارج کنید .
نکات بسیارمهم در درمان افراد سرمازده :
در صورتی که فرد هوشیار است و دچار تهوع و استفراغ شدید نیست می توانید , نوشیدنی و غذای گرم به وی بدهید .
برای کنترل نبض مصدوم مبتلا به هیپوترمی باید حدود 30 تا 45 ثانیه صبر کنید .
حتی در صورت فقدان هوشیاری و دیگر علائم حیاتی مثل تنفس و نبض نباید فرد را مرده قلمداد کرد . هر فرد دچار هیپوترمی باید حتماً به مراکز درمانی منتقل گردد و تحت درمانهای لازم از جمله گرم کردن بدن قرار گیرد .
مصرف نوشیدنی حاوی الکل و کافئین به هیچ وجه مجاز نیست . به ویژه الکل علاوه بر تسریع در از دست دادن نحرارت بدن , باعث کاهش حس لمس در پوست فرد و همچنین کاهش سطح هوشیاری و قدرت قضاوت وی خواهد شد .
http://www.sahand272.blogfa.com/
http://www.rs272.parsiblog.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
ونتیلاتوریک معجزه پزشکی و نجات دهنده بیماران کمایی
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه
وظیفه دستگاه ونتیلاتور کمک به بیمارانی است که بدلیل تروما - نارسایی مادرزادی یا در اثر داروهای بیهوشی امکان تنفس طبیعی ندارند ونتیلاتورهای مکانیکی با منبع کنترل شده O2 فشار مثبت لازم ، تحویل هوا به بیمار را از طریق لوله تراشه یا تراکئوستومی به عهده دارند .
دستگاه ونتیلاتور یک الگوی مشخص تنفسی را با پارامترهای متعددی بطور مستقل تنظیم میکند .
دستگاه ونتیلاتور در چه بیمارانی استفاده می شود ؟
الف-اختلالات ریه و هوایی مثل پنومونی ریه - شکستگی دنده ها - ARDS
ب-تشدید COPD
ج-اختلالات گردش خون مثل شوک کاردیوژنیک
ح-مسمومیت دارویی
ق-بعد از اعمال جراحی قلب - ریه - شکم
ن-ضربه سر و جمجمه
ی-اختلالات عصبی عضلانی ( میاستنی گراویس - پولیومیلیت - گلین باره )
ل-اغما و کما مثلاً بدنبال CVA
س-زمانیکه در ABG بیمار pao2 کمتر از 50 mmHq و paco2 بیشتراز 50 mm Hq و ادامه داشته باشد نشان دهنده این است که بیمار در فاز نارسایی حاد تنفسی است Failure Respiratory
معیارهای نشان دهنده نیاز به تهویه مکانیکی :
ی- pao2 کمتر از 50 mm Hq با وجود دریافت O2 با غلظت 60%
ق-pao2 کمتر از 50 mm Hq به همراه PH کمتر از 7.25
ه- paco2بیش از 50 mm Hq به همراه PH کمتر از 7.25
ج-تعداد تنفس کمتر از 12 و یا بیشتر از 30 تا در دقیقه
چ-حجم جاری TV کمتر از 10 ml/kg وزن بدن ( مقدار هوای دمی یا بازدمی که با هر تنفس عادی وارد و یا از ریه خارج می شود و مقدار آن 500 ml است .)
مداخلات پرستاری در زمان استفاده از دستگاه تهویه مکانیکی :
ض- بهبود تبادل گازها با اطمینان از Fix بودن لوله تراشه و چک صدای تنفسی از طریق انتقال هوا توسط آمبوبگ و یکنواخت بودن هوا در هر دو طرف ریه
ص-کاهش تجمع موکوس با ساکشن لوله تراشه طبق اصول پرستاری استاندارد و توجه به مقدار و رنگ ترشحات
ع-کنترل ABG و سمع ریه دو اقدام مهم در بیماران تحت تهویه مکانیکی میباشد .
ب- مراقبت ازراه :شامل محافظت از لوله تراشه ، ثابت نمودن دستگاه ونتیلاتور جهت جلوگیری از حرکت
لوله های خرطومی دستگاه
ت-کنترل فشار کاف لوله تراشه که باید کمتر از 20 mmHq باشد .
غ-استفاده از air way در سایز مناسب بیمار برای جلوگیری از گاز گرفتن لوله تراشه
ن-برقراری ارتباط مناسب غیر کلامی (لب خوانی - کاغذ و قلم - لمس - حرکات صورت ) با بیمار
ح-پر و خالی نمودن کاف لوله تراشه هر 6 ساعت یکبار به مدت 5-10 دقیقه
تنظیم دستگاه تهویه مکانیکی :
ک-تعیین مد یا روش تهویه
ز-تعیین FIO 2 یا غلظت o2 دمی
ذ-حجم جاری یا T.V بین 10-15 ml/kg
ع-تعداد تنفس بین 12-20 با نظر پزشک بیهوشی
ج-تنظیم trigger ( حساسیت دستگاه )
ت-تعیین نسبت I/E ( دم به بازدم )
ش-تعیین PEEP یا فشار مثبت انتهای بازدمی
س-سرعت جریان هوای دمی با تنظیم peak Flow
مدهای ونتیلاتور :
ال-CMV ( تهویه اجباری کنترل شده ) Control Mandotory Ventilation
بیمار هیچگونه قدرتی برای انجام عمل دم ندارد مثل بیماران کما - جراحی قلب باز ) تمام تهویه در این مد بر عهده دستگاه میباشد به بیمار فوق در فواصل زمانی خاص با توجه به تنظیم داده ها تنفس داده می شود در صورتیکه بیمار تنفس داشته باشد برای جلوگیری از مبارزه بیمار ( Fight ) با دستگاه از داروهای شل کننده عصبی عضلانی مثل پاولن استفاده می شود.
ث-ACV ( تهویه کنترل شده کمکی ) Ventilation Assisted Controlled
در این روش ونتیلاتور دم را در پاسخ به فشار منفی ایجاد شده توسط بیمار آغاز میکند جهت مددجویانی بکار میرود که روی تعداد و الگوی تنفس خود کنترل دارند .
ق-Syrchronized Intermittent Mandatory Ventilation( تهویه اجباری متناوب هماهنگ شده ) (SIMV)
که نوع اصلاح شده IMV یا تهویه اجباری متناوب است و در واقع ترکیبی از تهویه ارادی بیمار و تهویه اجباری کنترل شده به وسیله دستگاه میباشد بهترین مد برای جداسازی بیمار از دستگاه تهویه میباشد . در این روش دستگاه هماهنگ کننده وخود بیمار بیشترین تلاش تنفسی را دارد .
ف- PEEP ( فشار مثبت انتهای بازدمی ) Positive End Expiratory Pressure
این روش به تنهایی کاربرد ندارد و همراه سایر مدها مثل SIMV و AVC استفاده می شود .
در این روش فشار مثبت در انتهای بازدم اعمال می شود و زمانیکه آلوئل ها کلاپس هستند این روش باعث باز نگه داشتن آلوئل ها میشود . امکان دستیابی به سطوح بالاتر pao2 علیرغم پائین بودن fio2 فراهم میباشد این مسئله خصوصاً در افرادیکه نمی توانیم fio2 را خیلی بالا ببریم اهمیت دارد از نظر جلوگیری از مسمومیت با o2 این مد خیلی مهم است .
غ-PSV ( Pressure Support Ventlotion ) (تهویه حمایتی فشاری )
برای wean کردن بیمارانی که طولانی مدت به دستگاه وصل هستند بکار میرود در این روش فشاری که در هنگام دم اعمال می شود موجب افزایش حجم جاری می شود .
ه-CPAP (فشار مثبت دائمی راه هوایی) Continuous Positive Airway Pressure
فشار مثبت در انتهای دم و بازدم اعمال می شود و فقط fio2 را بر اساس ABG بیمار تنظیم می کند این مد برای جداسازی بیمار از دستگاه استفاده می شود .
خ-IRV ( تهویه نسبی معکوس ) Inverse Ratio Ventilation
در این روش نسبت دم و بازدم را عکس میکنند هوا بیشتر در آلوئل ها باقی می ماند تقریباً مانند peep عمل میکند .
جداسازی بیمار از دستگاه تهویه مکانیکی :
الف-Rapid
اگر بیمار صدمات مغزی دارد و هوشیار است تا 24 ساعت بعد از عمل از دستگاه تهویه استفاده میکند بیمار را سریع جدا می کنیم بهتر است weaning صبح انجام شود . چون ماهیچه ها Relax هستند بیمار باید در وضعیت semisetting باشد و اکسیژن به بیمار داده شودو 30 دقیقه بعد از جداسازی از دستگاه ABG از بیمار گرفته شود.
ب- Slow
در صورتیکه بیمار طولانی مدت به دستگاه وصل باشد مانند بیماران COPD بیماران میاستنی گراو و گلین باره که به راحتی فرایند جداسازی انجام نمی شود بهتر است weaning تدریجی انجام گیرد یعنی Rate را کم ، Fio2 را پائین و هر بار با تغییر setup یک ABG گرفته و پس از جداسازی O2 تراپی کنیم .
مراحل جداکردن بیماران از ونتیلاتوردر پنج مرحله باید صورت گیرد:
الف -صورتیکه :Pao2>60
FIO2<50
تعداد تنفس کمتر از 25
علایم حیاتی ثابت
هوشیار باشد و قادر به تنفس و خروج ترشحات داشته باشد .
ب-ساکشن کردن بیمار
ج-خالی کردن کاف لوله تراشه
د-خارج کردن لوله تراشه
و-دا کردن بیمار از o2
خطرات تلاطم هوا بر هواپیماها
انتخاب :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه
همگان میدانیم که کشور ما از پر خطرترین کشورها از نظر ترابری چه زمینی و چه هوایی در دنیاست .متاسفانه آمار قتل عام های ناشی از سقوط هواپیماهای قراضه و قدیمی کشورهای ورشکسته بلوک شرق مثل روسیه و اوکراین نمود این واقعیت انکار ناپذیر است .ضعف دیپلماسی خارجی کشورمان از یک و از طرفی محاصره اقتصادی از طرف کشورهای قدرتمند جهانی و بی تدبیری مسئولین هواپیمایی کشورمان ما را در آینده نزدیک نوید بهبودی در این امر نمیدهد بهر تقدیر در این مقاله در باره یکی از پدیده های مهم و خطرناک هوا وفضا و از علل سقوط هواپیماها میپردازیم .در هواشناسی واژه "تلاطم" به حرکات جوی کوچکتر از شارش میانگین اطلاق میشود ، بنابراین طیف وسیعی از حرکات را در بر میگیرد. تنها طیف کوچکی از تلاطم برای پرواز هواپیما مهم است.
واژه Bumpiness را برای توصیف حرکات محسوس هواپیما در اثر تلاطم جوی بکار میبریم. مقیاس زمانی و مکانی آنها به قدری کوچک است که تصحیح آنها به روشهای معمولی کنترل ، غیر ممکن است. عملا این ناهماهنگی در پرواز باعث بیشترین اضطراب مسافرین میگردد. یک تعریف کلیتر آن حرکات با مقیاس بزرگتر را نیز در بر میگیرد که میتوان آنها را با تکنیکهای نوین تا اندازهای کنترل نمود. این حرکات در مورد توفانهای تندری و امواج کوهستانی کاملا مهم میباشند. مؤلفههای اغتشاشی در اندازههای هواپیما یا کوچکتر از آن میتوانند نیروهای قوی نایکنواخت بر روی سطح هواپیما ایجاد کنند. این امر میتواند انحراف ، افت و خیز ، پیچش و هرگونه حرکات نامنظم دیگری را ایجاد نماید.
گاهی اثرات تشدید کننده موجب بروز ارتعاش روی قسمتهای انعطاف پذیر هواپیما میشود. مهمترین واکنش هواپیما به تلاطم جوی همان شتاب عمودی کل بدنه میباشد. ابعاد حرکات در توفان تندری و امواج کوهستانی خیلی بزرگتر از حرکات ناشی از جستهای حاصل از Bumpiness معمولی است. بنابراین میتوان تلاش کرد تا به کمک روشهای معمولی کنترل با عوارض ناشی از سرعت قائم مقابله نمود. در غیر این صورت به ازای چنین مواردی کاهش ارتفاع رخ میدهد، جستهای افقی همراه با تغییر همزمان سرعت هوا موجب شتاب عمودی هواپیما میگردند. دست اندازه های معمولی می توانند ناشی از جستهای افقی و عمودی باشند. بهر حال جستهای عمودی خیلی شدیدتر عمل می کنند.
تلاطم در سطوح پایین و میانی معمولا همسانگرد بوده و تنها جستهای عمودی اهمیت دارند. در حالی که ناهمسانگردی همراه با جستهای قوی افقی گاهی در سطوح بالا بویژه در استراتوسفر رخ میدهد. در این شرایط تکنیک کاهش سرعت در هوای افت و خیزدار کمتر موثر واقع میشود.
تلاطم از عمده ترین علل حوادث در هوانوردی میباشد. شدت جست از مهمترین فاکتورها است و میتواند به حدی بزرگ باشد که موجب خسارات بدنهای شود. در پرواز با سرعت کم ، این امر به ازای یک جست با سرعت 15 m/sec میتواند مؤثر باشد. ولی برای سرعتهای عادی شدت باد جستی در حدود 10 m/sec کفایت میکند. بنابراین باید مواظب بود که از مناطق مستعد بروز تلاطم شدید در ابر و یا در هوای صاف اجتناب نمود.
مخاطرات پرواز در شرایط تلاطی با افزایش غیر عادی سرعت یا ارتفاع ، فزونی میگیرد. این امر میتواند ناشی از خود تلاطم باشد و یا در اثر تلاش خلبان برای ایجاد کنترل یا تثبیت ارتفاع بوجود آید. گاهی کنترل بیش از حد توصیه نمیشود، زیرا خطر نقص بدنه را تشدید میکند. لرزشهایی که از مؤلفههای کوچک تلاطمی بوجود میآیند، میتوانند گاهی عوارض جستهای موجود را تقویت کنند. در این شرایط اگر بدنه دارای عیوب نامشهود باشد به شکستن آن متناهی خواهد شد. فرسودگی فلز بدنه این مشکل را تشدید میکند، بویژه اگر هواپیما برای مدتهای طولانی در معرض فشار بار ناشی از جستهای مکرر قرار گرفته باشد.
اگر ابقا کنترل هواپیما خطر آفرین باشد و با از دست دادن کنترل هواپیما اغلب برگشت به ارتفاع مطمئنه پرواز افقی در شرایط متلاطم مشکل میباشد. سرعتهای عمودی تا 30 m/s نیز در بعضی توفانهای تندری محتمل است و بدون تردید حفظ ارتفاع غیر ممکن خواهد شد. خوشبختانه شدت جریانات پایین سو در مجاورت سطح زمین کاهش مییابد، ولی تلاش خلبان برای حفظ ارتفاع میتواند وضیت هواپیما را نامطمئن سازد. تلاطم شدید در مرز جریانات عموی باعث از دست دادن کنترل میگردد. تلاطم مسائل دیگری نیز به همراه دارد. مسافران در اثر تلاطم ناگهانی مجروح شده و یا طی یک پرواز افت و خیزدار طولانی متحمل ناملایمات میگردند. خلبانها نیز هنگام نشست یا برخاست در شرایط متلاطم با مشکلاتی مواجه میشوند.
انرژی تلاطم جوی از چهار منبع عمده کسب میشود:
جز در مورد اصطکاک سطحی ، این مکانیزمها تلاطمی ایجاد میکنند که با توجه به مقیاس بزرگشان نمیتوانند موجب افت و خیز هواپیما شوند. عموما بهم خوردن حرکات اولیه موجب تلاطم هواپیما میگردد. دسته بندی اصلی تلاطم هواپیما را میتوان بر حسب این منابع انرژی توصیف نمود. همرفت قادر است باعث بروز تلاطم در داخل ابر CB یا در زیر آن گردد. اصطکاک سطحی میتواند تلاطم سطوح پائین در هوای صاف یا در ابرهای پائین را ایجاد نماید. در مجاورت رشته کوهها ، امواج گرانی منبع انرژی تلاطمی هستند. تلاطم سطح بالا نیز مشاهده میگردد که انرژی خود را از امواج گرانی و همچنین از انرژی میانگین شارش کسب میکند.
علاوه بر انرژی ارائه شده از منابع طبیعی ، هواپیماهای چند موتوره غول پیکر با بالهای بزرگ میتوانند پدیدهای بنام تلاطم دنبالهای تولید کنند که شامل ناحیه باریکی در عقب آن میباشد. این موضوع میتواند خطرات جدی برای هواپیماهای بزرگ خیلی قوی هستند به ویژه وقتی که از ابزار بلند شدن قوی استفاده میکنند. انرژی این تلاطمها با وزن بالها نسبت مستقیم و با سرعت نسبت عکس دارد. بنابراین شدیدترین پیچکهای تلاطمی توسط هواپیماهای پهن بال با حداکثر بارگیری که با سرعت کم حرکت مینماید ، ایجاد میشود بویژه اگر با تمام نیروی بالا برنده حرکت کنند. این وضعیت هنگام تقرب برای نشستن یا درست بعد از برخاستن رخ میدهد. البته این مشکلات زمانی مشهود است که یک هواپیمای سبک در بارگیر یک هواپیمای بزرگ قرار داشته باشد. پیچکهای تولید شده با باد منتقل میگردد و با افزایش فاصله از هواپیما به آهستگی از شدت آن کاسته میشود. بنابراین بدترین شرایط زمانی بروز میکند که باد عرضی ضعیف بوده یا وجود نداشته باشد.
این دسته از تلاطم هواپیما شامل تمام وضعیتهایی است که در آن گردش عمودی د ر نتیجه ناپایداری هیدروستاتیکی ایجاد میشود. جریانات همرفتی با ابرهای کومهای همراه بوده که شدیدترین آن داخل و زیر ابرهای CB وجود دارد. ابرهای دیگر نیز دارای فعالیت همرفتی هستند. گاهی ابرهای کومهای گسترده شده و لایه SC تشکیل میدهند ولی قلههای کومولوس از سطح فوقانی آن نمایان هستند. ناپایداری نهان هوای صعود کننده در جبههها ، کوهستانها ، ناوهها و غیره نیز به علت آزاد شدن انرژی در میان ابرهای لایهای ، با فعالیت همرفتی همراه میباشد. در بعضی موقعیتها ابر آلتوکومولوس برجی تشکیل میشود، در حالی که در دیگر مواقع ابرهای کومهای در میان تودههای اصلی ابر قرار میگیرند.
غالبا همرفت در خارج از ابر تلاطم ایجاد میکند. این امر میتواند همراه با بستههای حرارتی باشد که روی زمینهای داغ توسعه مییابد. این بستههای حرارتی در صورت وجود رطوبت کافی با تشکیل ابر جوششی همراهی میگردد. عبور هوای سرد از روی سطوح آب گرم به فعالیتهای همرفتی منتهی میشود. ایجاد تلاطم هواپیما از انرژی همرفتی تابعی از این حقیقت است که معمولا ناپایداری هیدروستاتیکی ، مولد جریانات صعودی منفرد و قوی میباشد. فرضیه تشکیل ابر کوهها بصورت حباب چنین حرکتی را در مرحله اولیه توصیف میکند. جریانات بالا رونده در میان ابرهای کومهای و در زیر آنها ایجاد میگردد، ولی حرکات جبرانی پایین سوی در ابتدا بخوبی سازماندهی نشده و یا به راحتی قابل تشخیص نیستند.
اگر فعالیت به مرحله CB برسد، سلولهای فعال همراه با جریانات شدید صعودی و نزولی بخش اعظم ابر را اشغال مینماید. چینشهای شدید و اندرکنشها موجب تجزیه جریان به حرکات با مقیاسهای کوچکتر میشوند. این شرایط خاص مرزهای جریانات بوده که در آنجا تلاطم جوی منبع مهم تکانهای هواپیما میباشد. در نتیجه شدیدترین تلاطم در فعالیت همرفتی غالبا در مکان و همچنین در زمان متمرکز میشود. شدید بودن تلاطم در فعالیتهای همرفتی ، خطر عمدهای برای هوانوردی است.
شدت و فراوانی تلاطم در سرعتها و ارتفاعاتی که هواپیماهای فوق صوت عمل میکنند نیز مسائل و مشکلاتی ایجاد مینماید. قبلا اشاره شد که هواپیما نسبت به بعضی از فرکانسهای طیف تلاطم دارای حساسیت میباشد. بنابراین شدت تلاطم برای یک هواپیما با توجه به ساختار ، وزن و سرعت آن میتواند متفاوت از مورد مواجه شده توسط هواپیمای دیگر باشد. آشفتگیها با طول موج کوتاه میتواند نیروی بالابر هواپیما را کم کند، بدون آنکه اثر نابهنجاری روی حرکان بدنه آن داشته باشد. آشفتگی با طول موج بلند حرکت بدنه بطور یکنواخت میشود از این رو فشارهای غیر قابل تحمل ساختاری ایجاد نمیکند. دو حالت طیفی از طول موجها قرار دارند که موجب پیچش و پرتاب هواپیما شده و احتمال صدمات بدنهای را افزایش میدهند. آمار معتبری از عملیات در ارتفاعات مافوق صوت در سطح جهان در دسترس نیست. در عین حال شواهد موجود نشان میدهند که اثرات تلاطم با ارتفاع در بالای تروپوپاز کاهش مییابد بدون اینکه قابل صرفنظر کردن باشند. همچنین مشخص شده که CAT در سطوح پایین استراتوسفر برای پروازهای مافوق صوت وجود دارد.
گاهی نفوذ اتفاقی ولی همه ابر CB به درون تروپوپاز در ارتفاع 18 کیلومتری و بالاتر نیز رخ میدهد. تلاطم ناشی از ابرهای کومهای قابل اجتناب هستند، ولی برای CAT که بسادگی طریق رادار و نقشههای سینوپتیکی قابل آشکارسازی نبوده این عمل مشکل میباشد. همچنین باید توجه نمود که تلاطم حاصل از ابر CB میتواند چندین کیلومتر در بالا و اطراف ابر گسترش یابد. در نتیجه لازم است که در طرح پرواز SST بدان توجه نمود. تلاطم در هوای صاف و در ابر بر روی پروازهای SST با سرعتهای زیر صوت در تروپوسفر یا در کانالهای شتاب گرفتن در مرحله انتقال به سرعت فوق صوت ، مؤثر میباشد. پرواز روی رشته کوهها نیز مشکل ساز است، زیرا CAT در این مناطق بیش از سایر جاها رخ میدهد. اثرات این امواج کوهستان حتی تا سطوح پرواز عملیات فوق صوت در لایههای پایین استراتوسفر گسترش مییابد. در سطوح فوق صوت ، بویژه در مناطق همگرایی بین شاخههای مجزای جریانات ، یک ارتباط بین CAT و جت استریم قطبی شبانگاهی تعیین شده است.
کلا میتوان گفت که شرایط ایجاد کننده CAT عبارت از امواج کوهستان ، چینش قائم قوی باد ، کوچک بودن عدد ریچارسون ، جت استریم قوی ، میباشد. از این رو پیش بینی مشکل میشود، ولی سعی شده تا ادواتی تولید شوند که حین پرواز بتوانند پارامترهای شاخص تقرب به منطقه CAT را اندازه گیری کنند. تیم کار نیز از ارزش بالایی برخوردار نیست، زیر پرواز خیلی سریع ، زمان اجرای تاکتیکهای گریز را محدود میسازد. گاهی باید به پیش بینیها برای پرواز فوق کاملا اعتماد نمود. از نظر پروازهای کوتاه مدت SST اگر دیدبانیهای دارای پوس کافی باشند، اعتماد کاملا مؤثر میباشد. نصب شتاب سنج روی هواپیما و گزارش خودکار اطلاعات به سایر پروازهای SST و به ایستگاههای زمینی میتواند به پروازهای بعدی کمک نماید. از نقطه نظر پیش بینی ، اطلاعات مشروح بیشتر در مورد پایداری و چینش باد مفید واقع میشود. روش موجود در پردازش دادههای جو بالا ، توانایی آشکارسازی لایههای نازک با لاپستریت عمیق و همچنین مشخص کردن چینش عمودی و قوی باد افقی را ندارد. این ناحیهها مستعد تلاطم هواپیما میباشند. تلاطم یکی از خطراتی است که در پرواز بروز مینماید
http://www.sahand272.blogfa.com/
http://www.rs272.parsiblog.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
گرما زدگی یک اورژانس خطرناک heat stroke Symptoms دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه |
در کودکی و دوره سالمندی به خاطرمشکلات حرکتی و ضعف سیستم ایمنی قرار گرفتن آنهادر قبال نور شدید به مدت زیاد به احتمال زیاد باعث بوجود آمدن عوارض بسیار شدید حتی در حد مرگ خواهد شد به هم خوردن تعادل در مکانیسم های تنظیمی گرمای بدن ، گرمازدگی نامیده می شود . تولید گرما در بدن بعلت افزایش شدید حرارت محیط و ناتوانی در دفع حرارت ایجاد شده باعث گرمازدگی می شود . گرمازدگی به دو دسته تقسیم می شود : الف - کلاسیک یا non exertional. ب ) فعالیتی یا exertional. فرم کلاسیک بیشتر در سنین بالا و در بیماران قلبی عروقی ، بیماریهای مزمن ، بیماریهای روانی، معلولان، افراد چاق ، افرادی که به هر دلیل دچار کاهش آب بدن شده اند ، افراد الکلی و استفاده کنندگان از بعضی داروها ( آرامبخش و خواب آور، آنتی کولینرژیک، آنتی هیستامین و داورهای مدر) پس از چند روز تماس با هوای گرم که امکان تهویه مناسب محیط هم نباشد اتفاق می افتد. فرم فعالیتی در سنین پائین تر و به دنبال فعالیتها و ورزشهای سنگین در آب و هوای گرم ( مانند کسانی که مسافت زیادی می دوند ، بازیکنان فوتبال ) و در شرایط کمبود آب بدن ( دهیدراتاسیون ) اتفاق می افتد. بطور کلی گرمازدگی در بالای 50سال و بیشتر در فصول گرم و مرطوب اتفاق می افتد که دمای مرکزی بدن به بیش از 40 درجه سانتیگراد می رسد. علائم : فرد گرمازده اغلب خسته و گیج می شود و ممکن است دچار برخی علائم از قبیل سردرد ، گرفتگی عضلات، پوست خشک و داغ ، تهوع یا استفراغ ، سنکوپ ، تشنج ، اختلالات ریتم قلب ، اختلال تکلم ، افت فشار خون ( به دلیل دهیدراسیون و اتساع عروق محیطی) ، رنگ پریدگی ، نبض ضعیف ، هذیان ، کاهش حجم ادرار و در موارد پیشرفته عدم هوشیاری شود که در صورت عدم رسیدگی به بیمار می تواند کشنده باشد. عوارض : در صورت عدم تشخیص یا انجام ندادن مراقبت های لازم ، احتمال بروز عوارض و حتی مرگ و میر در این افراد بالاست. وقتی که دمای مرکزی بدن از 41درجه سانتیگراد بالاتر می رود و در مواردی که گرمازدگی شدید است ، علیرغم انجام اقدامات تشخیصی و درمانی به دلیل شدت صدمات بافتی و عوارضی مانند : نارسایی کلیه ، مشکلات تنفسی ، عوارض مغزی ، عوارض قلبی - عروقی ، شوک و اختلالات انعقادی ، عوارض کبدی و گوارشی و اختلالات الکترولیتی مرگ و میر روی می دهد . اقدامات اولیه : جهت کمک به فردی که دچار گرمازدگی شده است ، باید وی را به مکانی خنک مثل زیرسایه بان یا اتاق برده ، لباس های وی را از بدن خارج نمود . بیمار باید استراحت نماید و در صورت لزوم از پنکه برای خنک کردن او استفاده شود. به هنگام ضرورت باید از اکسیژن استفاده نمود و سریعاً به پزشک مراجعه شود . تجویز سرم وریدی برای رفع دهیدراتاسیون و اختلالات الکترولیتی به وجود آمده لازم است. در موارد شدید بیمار را باید در بیمارستان بستری کرد . استحمام با آب سرد ممکن است سبب شوک و مرگ بیمارشود ، لذا بهتر است با آبی که 2 تا 3درجه خنک تر از دمای بدن بیمار باشد بیمار را خنک کرد تا وقتی که دمای بدن او به 39 درجه سانتیگراد برسد . برای خنک کردن فرد گرمازده یک ملحفه نازک مرطوب روی بدن وی کشیده و هر چند دقیقه یکبار ملحفه را مرطوب کرده تا بتدریج بدنش خنک شود . باید به بیمار مایعات خنک خورانده شود تا دمای بدن وی به حدود دمای طبیعی برسد . مرطوب کردن محلفه و بدن را باید ادامه داد و پس از انجام کمک های اولیه باید فرد مصدوم را به مرکز فوریت های پزشکی رساند . راههای پیشگیری از گرمازدگی : 1 - از پوشیدن لباسهای ضخیم و غیرقابل نفود در فصل گرما که مانع تبخیر عرق و دفع گرما می شود ، خودداری کرد . 2 - هنگام فعالیت شدید بدنی به قدر کافی مایعات بنوشید . 3 - بطور کلی ، باید از فعالیت شدید در آب و هوای گرم و به ویژه مرطوب اجتناب کرد . اگر هوا گرم و خشک باشد و تهویه کافی هم وجود داشته باشد بهتر از هوای گرم و مرطوب می باشد. در صورت اجبار برای فعالیت بدنی در مناطق گرم و مرطوب، فعالیت بدنی را به تدریج طی 3 تا 4 هفته جهت عادت کردن بدن به گرما ، افزایش دهید. 4 - در فعالیت های ورزشی گروهی ، گرمازده شدن یکی از افراد به معنای در خطر بودن دیگران است و باید اقدامات احتیاطی را برای بقیه افراد در نظر داشت . 5 - بیماریهای همراه و زمینه ساز گرمازدگی باید درمان شوند تا میزان تحمل فرد بالا برود. 6 - داروهائی که فرد را مستعد گرمازدگی می کند باید با نظر پزشک معالج با داروهای دیگری جایگزین شود یا به طرز مناسب از آنها استفاده شود |
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
شکستگی آلت تناسلی خطرناکترین اورژانس اورولوژی
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه
http://www.sahand272.blogfa.com/
http://www.rs272.parsiblog.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
رانندگان متعاد بیشتر تصادف می کنند
سید عباس متولیان: گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
محمدرضا جهانی: دانشیار دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)- رئیس بهداری آل نیروی انتظامی
محمود محمودی: استاد گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی ، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه: ویراستار
اپیوئیدها (شامل تریاک، مورفین، هروئین، کدئین، و نظایر آ نها) ضعیف کننده سیستم اعصاب مرکزی هستند و جز گروه داروهایی قرار دارند که در صورت مصرف باید از رانندگی اجتناب شود. با توجه به وجود بیش از سه میلیون نفر مصرف کننده اپیوئید و میزان بالای مرگ و میر و آسیبهای ناشی از حوادث رانندگی در ایران، این سوال اساسی مطرح می شود که چه میزان از حوادث رانندگی را می توان به مصرف موادمخدر نسبت داد؟ در سال 1380، یک پیمایش کنار جاده ای انجام شد که در آن 1168نفر راننده وسایل نقلیه سنگین (اتوبوس، کامیون و تریلر) به روش غیراحتمالی سهمیه ای از 51 پاسگاه پلیس راه نقاط مختلف کشور شدند. مصاحبه با رانندگان و تکمیل پرسش نامه توسط پزشک انجام شده، سپس نمونه ادرار از آنان اخذ می گردید. نمونه ادرار در محل پاسگاه با روش لاتکس از نظر وجود مورفین آزمایش میشد و نمونه های مثبت روش لاتکس برای انجام آزمایش به روش کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) به آزمایشگاه مرکزی منتقل می گردید. نتایج مطالعه نشان داد که 168 نفر (14/4 درصد با حدود اطمینان 95 درصد:12/4%تا 16/4%)از این رانندگان تست مورفین ادرار مثبت داشته اند. در کل رانندگان 218 نفر (18/7%)یک بار، 19 نفر (1/6%) دو بار یا بیشتر سابقه تصادف شدید (منجر به جرح یا فوت یا خسارت بیش از 2 میلیون ریال) داشتند و در افرادی که تست مورفین آنها مثبت شده بود این اعداد به ترتیب 38 نفر (22/6%) و 5 نفر (3/0%) بود، به این ترتیب ارتباط معنی داری بین مثبت شدن تست مورفین ادرار و سابقه تصادف شدید مشاهده شد (p<0/05) ارتباط مشاهده شده با وارد کردن سایر مخدوش کننده های احتمالی (سابقه رانندگی، مسافت رانندگی در سال گذشته، سن و وضعیت سلامت فرد) در مدل رگرسیون لجستیک غیرمعن یدار شد. با توجه به اهمیت موضوع و عدم کفا یت طرح مقطعی برا ی نشا ن دادن رابطه علت و معلولی، ضرورت دارد که وجود ا ین ارتباط با انجام مطالعات ی با رو شهای دقیق تر مانند طرح case-crossover بررسی گردد . با توجه به شیوع بالای سوء مصرف اپیوئیدها، که تنها یک گروه از داروهای غیرمجاز در حین رانندگی هستند، رانندگی تحت تاثیر داروها در کشور ما یک مشکل عمده محسوب می شود و برنامه ریزی مناسبی برای کنترل آن مورد نیاز است . در این زمینه وضع یک قانون خاص برای داد ن اختیار به پلیس برای اخذ نمونه بیولوژیک از رانندگان مشکوک به سوء مصرف مواد ضروری به نظر میرسد.
http://www.sahand272.blogfa.com/
http://www.rs272.parsiblog.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI