اجسام خارجی شایع‌ترین اورژانس‌های اطفال

دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی(ره) ارومیه

Dr.RAHMAT SOKHANI

کودکان، اغلب اشیایی را داخل دهان، چشم، بینی یا گوش خود می‌کنند. این اشیا شامل دانه‌های حبوبات، ذرات پلاستیک یا اسباب بازی‌های ریز و کوچک است. گاهی اوقات هم به طور اتفاقی حشره یا جسمی منتشر در هوا وارد این منافذ بدن می‌شود. در چنین مواردی توصیه می‌شود با دقت و خونسردی وارد عمل شوید و با استفاده از راهنمای زیر به آنها کمک کنید.
یکی از شایع‌ترین مناطق بدن که می‌تواند محل ورود اجسام خارجی باشد گوش است. کودکان علاقه فراوانی دارند که با اجسام ریز و کوچک بازی کنند و آنها را به داخل گوش خود فرو کنند. دانستن برخی نکات می‌تواند ما را در مواجهه با چنین مواردی کمک کند.

جسم خارجی در گوش

• سعی نکنید با فرو کردن گوش پاک‌کن، چوب کبریت یا هر چیز دیگری در گوش، جسم خارجی را خارج کنید. این کار خطر هل دادن شی به عمق گوش و صدمه زدن به ساختارهای آسیب‌پذیر گوش میانی را افزایش می‌دهد.
• اگر شیء به خوبی دیده می‌شود و‌ قابل انعطاف است، می‌توان آن را به راحتی با موچین گرفت و خیلی آرام بیرون آورد.
• اگر آنچه در گوش فرو رفته، حشره نیست، سعی کنید از نیروی جاذبه برای خارج کردن آن استفاده کنید. برای این کار سر را به سمت دیگر خم کنید.
• اگر حشره‌ای داخل گوش رفته،‌ سر فرد را به گونه‌ای بچرخانید که گوش آسیب دیده به سمت بالا قرار گیرد. می‌توان برای بیرون راندن حشره‌، کمی روغن معدنی یا روغن زیتون داخل گوش ریخت. هنگام ریختن روغن می‌توان مسیر حرکت روغن را با مستقیم کردن مجرای گوش هموارتر ساخت. برای این کار لاله گوش را به سمت بالا و عقب بکشید. حشره خفه شده و در روغن شناور می‌ماند.
• از روغن به جز برای خارج کردن حشرات، استفاده نکنید. از این روش در صورت وجود هر گونه نشانه‌ای دال بر پارگی گوش مانند درد یا خون‌ریزی یا خروج ترشحاتی از گوش استفاده نکنید.
• اگر با استفاده از این روش نتوانستید جسم خارجی را خارج کنید و کودک همچنان از درد گوش و کاهش شنوایی یا احساس گیر کردن چیزی در گوش شاکی است، او را به سرعت به پزشک برسانید.

جسم خارجی در بینی

بینی یکی از موارد شایعی است که احتمال گیر افتادن اجسام خارجی در آن وجود دارد. همچنین کودکان علاقه دارند که اجسام و اسباب‌بازی‌های کوچک خود،‌ تیله، حبه قند و... را در بینی خود فرو کنند اما اگر با چنین مواردی روبه‌رو شویم، چه اقداماتی باید انجام دهیم.
• فردی را که شیء داخل بینی‌اش رفته، راهنمایی کنید تا از طریق دهان تنفس کند تا هنگامی که شیء از بینی‌اش خارج شود،‌ این کار از ورود آن به ریه‌ها جلوگیری می‌کند.
• سعی نکنید جسم خارجی را با گوش پاک کن، چوب کبریت یا هر ابزار دیگری خارج کنید زیرا این کارها موجب می‌شود جسم خارجی بیشتر به عمق بینی فرو رود.
• اگر جسم خارجی به طور کامل قابل رویت است، انعطاف‌پذیر است و می‌توان آن را به راحتی با موچین گرفت خیلی آرام اقدام به درآوردن آن کنید.
• برای بیرون راندن شیئی از بینی به کودک بگویید آرام فین کند. به او تاکید کنید که خیلی محکم یا پی در پی فین نکند.
• در بچه‌های کوچک که قادر به چنین کاری نیستند، شما می‌توانید این کار را خودتان انجام دهید، به این صورت که با یک دست سوراخ باز بینی را فشار داده و هم‌زمان یک بار به آرامی در دهان او فوت کنید.
• اگر با این روش جسم از بینی فرد خارج نشد، توصیه می‌شود به نخستین مرکز درمانی مراجعه کنید.

جسم خارجی در چشم

چشم اغلب خودش آلودگی‌های ریزی مانند ذرات غبار را به طور خودکار و ترشح اشک و پلک زدن پاک می‌کند اما اگر ذره‌ای داخل چشم کودکتان رفته که با اشک ریزش و پلک زدن بیرون نمی‌آید، باید به سرعت به چشم پزشک مراجعه کنید تا خطر آسیب رسیدن به چشم در اثر خاراندن، عفونت یا احیانا مواجهه با موادشیمیایی تا حدود زیادی از بین برود.
اگر آشغالی وارد چشم شما یا کودکتان شده و کسی هم دم دست نیست که کمک‌تان کند، به روش زیر سعی کنید آشغال را با آب تمیز از چشم خارج کنید. فنجان یا لیوان را با آب تمیز پر کنید. لبه این فنجان یا لیوان را روی استخوان زیر حدقه چشم قرار دهید و بدون اینکه چشم را ببندید، آب را داخل آن بریزید.
اگر هنوز چشم‌تان درد می‌کند و قرمز است، با وجودی که فکر می‌کنید آلودگی از آن خارج شده، چند بار دیگر چشم را بشویید. اگر جسم خارجی با وجود شستشوی چشم خارج نشد، به پزشک مراجعه کنید.

تمیز کردن چشم دیگران

• برای تمیز کردن چشم دیگران و پیش از معاینه چشم،‌ دستان خود را بشویید و شخص را زیر یک چراغ پر نور بنشانید.
• محل آشغال را در چشم فرد مشخص کنید. برای معاینه چشم خیلی آرام پلک تحتانی را پایین بکشید و به کودک بگویید تا بالا را نگاه کند. سپس همین کار را با پلک بالا انجام دهید و این بار به او بگویید پایین را نگاه کند.
• اگر به نظر می‌رسد جسم خارجی در کره چشم فرو رفته، چشم را با یک نرم‌پوش استریل، در صورت امکان با پارچه‌ای تمیز بپوشانید و سعی نکنید جسم خارجی را درآورید بلکه به نزدیک‌ترین مرکز درمانی بروید.
• چنانچه جسم خارجی بزرگ است و بستن چشم را با مشکل روبه‌رو می‌سازد، چشم را با یک فنجان کاغذی پوشانده و با چسب به صورت و پیشانی بچسبانید و به چشم‌پزشک مراجعه کنید.
• اگر جسم خارجی روی لایه اشک یا سطح چشم شناور است، سعی کنید با شستشو یا با دست آن را بردارید. برای این کار همین‌طور که پلک بالا یا پایین را باز نگه داشته‌اید،‌به کمک یک سواب پنبه‌ای (مثل گوش پاک کن) مرطوب یا گوشه یک دستمال تمیز، جسم خارجی را درآورید. اما اگر قادر نیستید به راحتی آن را درآورید، هر دو چشم را با یک پارچه نرم بپوشانید و خود یا کودکتان را به نزدیک‌ترین مرکز درمانی برسانید.
• اگر موفق شدید جسم خارجی را درآورید، چشم را با محلول شستشوی چشم با آب تمیز شستشو دهید.
• در صورت تداوم درد، قرمزی یا مشکل بینایی از اورژانس تقاضای کمک کنید.

جسم خارجی در راه هوایی

وقتی جسمی به طور تصادفی استنشاق می‌شود، گاهی در نای یا ریه‌ها گیر می‌افتد. اگر این شیء موجب خفگی شد، برای بیرون راندن آن از مانوری موسوم به هایملیش استفاده کنید و اگر این روش موثر نبود، از اورژانس تقاضای کمک کنید.
در برخی از موارد، جسمی که در نای یا لوله‌های برونشی گیر افتاده، مانع از تنفس نمی‌شود اما سلامت فرد را در معرض خطر قرار می‌دهد. اگر شما یا فردی که کنار شماست شیئی را داخل نای یا ریه‌ها استنشاق کرده‌اید، این موضوع را به پزشک‌تان اطلاع دهید.

جسم خارجی در لوله گوارش

گاهی بچه‌ها اشیایی مانند سکه، گیره،‌ دکمه، هسته میوه و اسباب بازی‌های کوچک را می‌بلعند. این اشیا بدون هیچ مشکلی از لوله گوارش عبور می‌کنند اما گاهی ممکن است گیر بیفتند. در صورت بروز علایم و نشانه‌های زیر از اورژانس تقاضای کمک کنید:
• اشکال در بلع
• بیرون دادن و جاری شدن بزاق
• شکم درد یا استفراغ.
منبع:www.salamat.com

تب بالای کودک اورژانس مهم کودکان

دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی(ره) ارومیه

Dr.RAHMAT SOKHANI

درمان بیماران رنال کولیکی Renal colic

نوشته :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی(ره) ارومیه

Dr.RAHMAT SOKHANI

اغلب اوقات برای دفع سنگ به چیزی بیشتر از اقدامات درمانی در منزل نیاز نخواهد بود. این اقدامات شامل نوشیدن مقادیر فراوان آب، مصرف داروهای مسکن و حتی‌الامکان گرفتن سنگ دفع‌شده و جمع‌آوری ادرار 24 ساعته برای بررسی سنگ از نظر نوع، ترکیب و علل زمینه‌ای تشکیل سنگ است.
اما گاهی اوقات، این اقدامات درمانی جواب نمی‌دهند و مراجعه به پزشک ضرورت پیدا می‌کند. در این مواقع، اگر پزشک معالج به امکان دفع خودبه‌خودی سنگ اعتقاد داشته و تحمل درد هم برای بیمار امکان‌پذیر باشد، باز هم همان اقدامات درمانی خانگی پیشنهاد می‌شود. اما اگر درد خیلی شدید باشد، احتمالاً سنگ، مجرای ادراری بیمار را مسدود کرده یا این‌که سنگ با یک عفونت ادراری همزمان شده است. در چنین شرایطی، احتمالاً پزشک گزینه‌‌های طبی را برای حل مشکل توصیه می‌کند.

این گزینه‌ها عبارتند از:
ضد درد: استفاده از داروهای ضد دردی که نیاز به نسخه پزشک ندارد؛ مانند، داروهای ضد التهابی غیر استرییدی نظیر ایبوپروفن و دیکلوفناک که ممکن است درد را تسکین دهند. در صورت نیاز ممکن است پزشک معالج تصمیم به تجویز داروهای ضد درد قوی‌تری بگیرد.
نوشیدن آب فراوان: در ساعات بیداری هر ساعت یک لیوان آب بنوشید، چراکه شما نیازمند نوشیدن مقادیری بیش از حد معمولِ 8 تا 10 لیوان آب در روز هستید. اما اگر به بیماری‌های کلیوی، قلبی یا کبدی مبتلا هستید یا اگر به هر دلیل دیگری با محدودیت مصرف آب مواجهید، قبل از افزایش مصرف مایعات با پزشکتان مشورت کنید. از مصرف نوشابه‌های گازدار و آب برخی میوه‌ها (به ویژه گریپ‌فروت) و غذاهای حاوی اگزالات فراوان پرهیز نمایید.
جمع‌آوری سنگ و ادرار: ممکن است پزشک معالجتان بخواهد برای آزمایش سنگ‌های دفعی و تعیین نوع و ترکیب آن‌ها به جمع‌آوری سنگ اقدام کند. شما می‌توانید با استفاده از یک صافی، سنگ‌ها و حتی شن‌های دفع‌شده از کلیه را جمع‌آوری کنید. راه دیگرش، جمع‌آوری ادرار در یک ظرف و جمع‌آوری سنگ‌ها از داخل آن است. بهتر است برای گرفتن سنگ‌ها تا 3 روز از زمان پایان درد به این کار ادامه دهید.

درمان بیماران رنال کولیکی که مقاوم به درمانهای سرپایی هستند :
در این حالت که احتمالاً به علت انسداد مجرای ادراری بر اثر سنگ یا به علت همراهی سنگ با عفونت ادراری روی داده است، گزینه‌های زیر پیش رو خواهند بود:
سنگ‌شکن: سنگ‌شکن از امواج صوتی استفاده می‌کند که به راحتی از بافت‌های بدن می‌گذرد و دارای قدرت کافی برای شکستن سنگ کلیه است. در این روش، سنگ‌ها به قطعات ریز شکسته و همراه با ادرار از مجاری ادراری دفع می‌شوند. این امواج بی‌خطرند و بیمار، آن‌ها را حس نمی‌کند، اما از آن‌جا که تولید هر موج با صدای بلندی همراه است، برای محافظت از گوش‌های بیمار از گوشی استفاده می‌شود. از عوارض این روش می‌توان به وجود خون در ادرار، کبودی پشت و شکم و احساس ناراحتی در زمان عبور سنگ‌های شکسته شده از مجاری ادراری اشاره کرد. علاوه بر آن، ممکن است سنگ‌ها در مرحله اول به طور کامل خرد نشوند که در این صورت، باید مجدداً از دستگاه سنگ‌شکن یا از سایر روش‌های خارج کردن سنگ که توضیح داده خواهد شد، استفاده کرد.
شاید بتوان گفت که این روش جزء عمومی‌ترین روش‌های درمان طبی سنگ‌های کلیه است. استفاده از این روش در مواردی که سنگ کلیه خیلی بزرگ باشد، کارگشا نخواهد بود.
خارج کردن یا خرد کردن سنگ از طریق پوست: اگر سنگ‌شکن کارساز نباشد یا سنگ خیلی بزرگ باشد، از این روش استفاده می‌شود. در این روش، لوله نازکی به نام نفروسکوپ از طریق برش کوچکی که در ناحیه پشت بیمار ایجاد شده وارد کلیه می‌شود. سپس با استفاده از آن، سنگ را خارج (لیتوتومی) یا آن را خرد می‌کنند و سپس خارج می‌سازند (لیتوتریپسی).
یوتروسکوپی: جراح در این روش، لوله تلسکوپ نازکی را به نام یوتروسکوپ از طریق مجرای ادراری به محل استقرار سنگ هدایت می‌کند و می‌کوشد تا با بهره‌گیری از این ابزار دقیق، سنگ را به طور کامل خارج سازد یا برای راحتی کار، ابتدا آن را با استفاده از امواج فراصوت، لیزر یا تکنیک الکتروهیدرولیک بشکند و سپس خارج کند. گاهی ممکن است بیمار، نیازمند استفاده از لوله‌های توخالی کوچکی (موسوم به استنت حالب) باشد که در حالب جاگذاری می‌شود و آن را برای عبور ادرار و خرده‌های سنگ باز نگه می‌دارند. این کار اغلب برای درمان سنگ‌هایی به کار می‌رود که از کلیه‌ها وارد حالب شده‌اند.
جراحی باز: جراح در این روش، برشی را در پهلوی بیمار ایجاد می‌کند و از این طریق با دسترسی به کلیه‌ها اقدام به خارج ساختن سنگ یا سنگ‌ها می‌نماید. این، آخرین گزینه برای درمان سنگ‌ها است و در موارد معدودی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

http://rs1362.blogdoon.com/

http://rs272.persianblog.ir/

http://www.sahand272.blogfa.com/

http://www.rs272.com/
http://rs272.tarlog.com/

http://rs272.persiangig.com/
http://rs272.vcp.ir

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

علل وچگونگی ایجاد سنگ در بیماران رنال کولیکی

نوشته :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی(ره) ارومیه

Dr.RAHMAT SOKHANI

بطور کلی تشکیل و ایجاد سنگهای کلیوی در این افراد زیرشایع‌تر است:1- مردان 3 برابر زنان، دچار این مشکل می‌شوند (معمولاً بین سن 30 تا 50 سالگی).2- سفیدپوستان بیشتر از رنگین‌پوستان دچار این مشکل می‌شوند.3- افراد با سابقه خانوادگی مثبت، بیشتر از دیگران، مستعد تشکیل سنگ کلیه‌اند.4- کسانی که در مناطق کوهستانی، صحراها یا سایر مناطق گرمسیری زندگی می‌کنند، بیشتر از کسانی که در سایر مناطق جغرافیایی زندگی می‌کنند، در معرض ابتلا به این مشکل هستند.
روشهای مقابله با تشکیل سنگهای کلیوی :
مایعاتی که می‌نوشیم: ننوشیدن مقادیر کافی آب از اصلی‌ترین علل تشکیل سنگ کلیه به شمار می‌رود. این مسأله به ویژه برای آن‌هایی که در مناطق گرم و خشک زندگی می‌کنند و نیز افرادی که در محیط‌های گرم مانند آشپزخانه‌ها، نانوایی‌ها و کوره‌های ذوب فلزات کار می‌کنند، از اهمیت بیشتری برخوردار است. نوشیدن نوشابه‌های گازدار و آب برخی میوه‌ها مانند گریپ‌فروت می‌تواند خطر تشکیل سنگ را افزایش دهد.
رژیم غذایی: مصرف مقادیر زیادتر از حد مجاز روزانه برخی ویتامین‌ها مانند ویتامین D می‌تواند خطر تشکیل سنگ را افزایش دهد. در صورت مصرف این ویتامین به صورت دارو توصیه می‌شود دقیقاً به مقادیر توصیه‌شده از سوی پزشک توجه کنید. همچنین سطوح بالای کلسیم نیز می‌تواند باعث خطر تشکیل سنگ شود. مصرف مقادیر توصیه‌شده کلسیم همراه با رژیم کم‌نمک و کم‌پروتئین ممکن است از این خطر بکاهد. رژیم‌های غذایی پرپروتئین، پرنمک و مصرف غذاهای حاوی اگزالات بالا مانند سبزیجات سبز تیره، خطر تشکیل سنگ را افزایش می‌دهد.
وزن و وزن‌گیری: در افراد چاق و با دورکمر بالا، خطر تشکیل سنگ، افزایش می‌یابد.
فعالیت بدنی: افرادی با الگوی زندگی کم‌تحرک، مشکلات بیشتری با سنگ کلیه خواهند داشت؛ چرا‌که محدودیت تحرک، موجب افزایش آزادسازی کلسیم از استخوان‌ها می‌شود.
داروها: مصرف برخی داروها می‌تواند باعث تسهیل ایجاد سنگ کلیه شود.
عوامل خطرساز درایجاد سنگهای کلیوی :
سن و جنس: چنان‌که گفته شد، مردان 3 برابر بیشتر از زنان و به ویژه در سنین 30 تا 50 سالگی، مستعد ابتلا به این بیماری هستند. همچنین زنان در سنین پس از یائسگی به دلیل کاهش سطح هورمون استروژن با افزایش خطر ابتلا مواجهند.
سابقه خانوادگی سنگ کلیه
سابقه ابتلای مکرر به عفونت‌های مجاری ادراری
مشکلات طبی خاص: ابتلا به بیماری‌هایی مانند سندرم روده تحریک‌پذیر، پرکاری هیپرتیرویید، کیستیک فیبروزیس، نقرس، فشار خون بالا، مقاومت به انسولین بر اثر دیابت، چاقی و . . .
استراحت مطلق طولانی‌مدت
مشکلات مثانه ناشی از صدمه به طناب نخاعی
داروها: داروهایی مانند آنتی‌اسید و آسپیرین
سیستم ادراری غیر طبیعی مانند کلیه نعل اسبی
مهم‌ترین عواملی که باعث افزایش احتمال عود سنگ کلیه می‌شوند، عبارتند از:
سطوح بالای مواد معدنی مانند اگزالات، کلسیم و اسید اوریک
کاهش حجم ادرار
عفونت مجرای ادراری
سطوح پایین سیترات
غیر طبیعی بودن pH ادرار ( چه بالاتر از حد معمول و چه پایین تر از آن)
عوارض سنگ کلیه
ابتلای به سنگ کلیه ممکن است باعث بروز مشکلاتی از این قبیل شود:
افزایش خطر ابتلا به عفونت‌های ادراری یا تشدید عفونت‌های موجود.
آسیب‌های کلیوی، که در موارد خاص ممکن است حتی کار به نارسایی حاد کلیه بکشد.
پیشگیری از ابتلا به سنگ‌های کلیه به ویژه در کسانی که تنها یک کلیه دارند و بیماران دچار نقص سیستم ایمنی و افرادی که کلیه‌های پیوندی دارند، از اهمیت و حساسیت خاصی برخوردار است.

http://rs1362.blogdoon.com/

http://rs272.persianblog.ir/

http://www.sahand272.blogfa.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

http://www.rs272.com/
http://rs272.tarlog.com/

http://rs272.persiangig.com/
http://rs272.vcp.ir

روشهای پارا کلینکی تشخیصی بیماری رنال کولیک

نوشته :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی(ره) ارومیه

Dr.RAHMAT SOKHANI

دردهای کولیکی ناشی از سنگهای کلیوی درد بسیار وحشتناکی بوده و اکثر بیماران با وجود هر گونه شخصیت اجتماعی بالا نیز نمیتوانند خود را کنترل نموده وگاها نیز تا حد ناسزا گفتن به کادر و پزشک نیز مبادرت میورزند مخصوصا در افرادی که بار اول دچار این دردها شده اند بهرتقدیر در مرحله اول باید درد بیمار کنترال شود وبه موازات کنترل درد یا بعد آن بایستی به فکر راههای تشخیصی افتاد که در اینجا به شرح آنها میژردازریم ساده ترین روش تشخیص سنگهای کلیوی معاینه و گرفتن شرح حال در این گونه بیماران است بیماران اظهار میدارند که بصورت ناگهانی دچار درد فوق العاده شدید در یکی یا هر دو پهلو بدون سابقه قبلی شدند بیماران میگویند این درد از پهلو به سمت پایین منتقل میشود که در مردان به بیضه ها و در زنان به سمت واژن میباشد در بررسی هیستوری یا تاریخچه بیماری اکثر بیماران از سوزش ادرار و تغییر رنگ ادرار شاکی هستند در مواقع خیلی شدید و زمان دفع سنگ از خروخ خون از مجرای ادراری با دذرد یا بدون درد با یا بدون سوزش ادرار شاکی هستند که به آن هماچوری میگویند و اکثرا باعث وحشت بیماران میشود بع معاینه معاین وگرفتن هیستوری میتوان از روشهای پاراکلینکی زیر به ترتیب استفاده کرد :

آزمایش ساده ادرار:

 این تست برای بررسی ادرار از نظر اسیدیتی(pH)، وجود گلبول قرمز در ادرار، وجود کریستال‌ها در ادرار و . . . صورت می‌گیرد.

تست‌های تشخیصی تهیه عکس آماده شکم با اشعه ایکس(KUB):
تهیه تصویری از کلیه‌ها، حالب و مثانه جهت بررسی از نظر وجود یا عدم وجود سنگ و نیز تعیین محل آن.
سونوگرافی:
در این روش با بهره‌گیری از امواج فراصوت همراه با پردازش کامپیوتری می‌توان اندام‌های داخلی، از جمله کلیه‌ها و مجاری ادراری و مثانه را مورد بررسی قرار داد. این روش کاملاً ایمن، بدون درد و غیر تهاجمی است اما ممکن است سنگ‌های کوچک در این شیوه نادیده بمانند.
آی ‌وی ‌پی:
پزشک با این تست به دنبال سنگ‌هایی می‌گردد که در تصویر ساده با اشعه ایکس دیده نشده است. پس از تزریق ماده حاجب از طریق سیاهرگ‌های بازو، در فواصل زمانی مشخصی که این ماده با فعالیت کلیه‌ها به تدریج دفع می‌شود، با استفاده از اشعه ایکس، تصاویری از فرد تهیه می‌شود که ضمن بررسی اندازه و محل کلیه‌ها و مسیر حالب‌ها، وجود یا عدم وجود سنگ نیز ارزیابی می‌گردد. در صورت کشف هر نوع یافته غیر طبیعی ممکن است پزشک برای ارزیابی بیشتر، درخواست انجام سی‌تی اسکن کند.
سی‌تی اسکن:
انجام سی‌تی اسکن مارپیچی با فراهم آوردن تصویری مناسب و از زوایای مختلف از کلیه‌ها و حالب، به بررسی دقیق‌تر آن کمک می‌کند.

http://rs1362.blogdoon.com/

http://rs272.persianblog.ir/

http://www.sahand272.blogfa.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

http://www.rs272.com/
http://rs272.tarlog.com/

http://rs272.persiangig.com/
http://rs272.vcp.ir

بر‌حسب آن‌که چه اتفاقی برای سنگ بیفتد، علایم این بیماری، متفاوت خواهد بود. سنگ ممکن است در کلیه بماند یا این‌که از کلیه خارج و از طریق مجاری ادراری دفع شود. در هر یک از این حالت‌ها نیز ممکن است همه یا برخی از علایم زیر پدیدار شوند:
بدون علامت:
سنگ‌های کوچک معولاً بدون علامت خاصی از بدن دفع می‌شوند.
درد ناگهانی و مداوم:
سنگ، ممکن است باعث ایجاد دردهای شدیدی با کیفیت انقباضی در ناحیه پشت و طرفین کمر، شکم، کشاله ران یا ناحیه تناسلی شود. این دردها با تغییر وضعیت بدن نیز بهبود نمی‌یابند. کسانی که حداقل یک‌بار دفع سنگ کلیه را با این کیفیت تجربه کرده‌اند، دردش را این‌گونه توصیف می‌کنند: «بدترین دردی که تا الان تجربه کرده‌ام.»
تهوع و استفراغ
مشاهده خون در ادرار:
این علامت معمولاً در اثر سنگِ باقیمانده در کلیه و نیز در اثر سنگِ به راه افتاده می‌تواند ایجاد شود.
سوزش و تکرر ادرار:
این علایم می‌تواند ناشی از عبور سنگ از مجاری ادراری باشد. البته احساس سوزش و ناراحتی حین دفع ادرار در عفونت‌های مجاری ادراری نیز دیده می‌شود.
تب و احیاناً لرز
کاهش اشتها
اسهال یا یبوست
افزایش تعریق
احساس خستگی مفرط
به این نکته هم باید توجه داشت که علایم بالا در برخی بیماری‌های دیگر نیز مشاهده می‌شود، لذا تشخیص نهایی و قطعی ابتلای فرد به سنگ کلیه، توسط پزشک و با توجه به علایم بیمار و انجام تست‌های تشخیصی خواهد بود.

http://www.rs272.com/
http://rs272.tarlog.com/

http://rs272.persiangig.com/
http://rs272.vcp.ir

http://rs1362.blogdoon.com/

http://rs272.persianblog.ir/

http://www.sahand272.blogfa.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

علایم و نشانه‌هابیماران رنال کولیکی

انتخاب :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه

Dr.RAHMAT SOKHANI 

علل تشکیل سنگهای کلیوی در انسان 

انتخاب :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه

Dr.RAHMAT SOKHANI

عوامل متعددی مانند عوامل ارثی، رژیم غذایی، داروها، آب و هوا، شرایط محیط کار، شیوه زندگی و مشکلات طبی خاص با ایجاد تغییراتی در ادرار، زمینه‌ساز تشکیل سنگ کلیه می‌شوند. این سنگ‌ها معمولاً بر اثر به هم خوردن تعادل میان آب و املاح و سایر مواد موجود در ادرار به وجود می‌آیند. سنگ‌ها معمولاً یا بر اثر کاهش حجم ادرار، یا بر اثر افزایش مواد تشکیل‌دهنده سنگ‌ها به وجود می‌آیند. نوع این تغییرات تعادلی نیز با ارزیابی انواع سنگ‌های ایجاد‌شده، قابل تشخیص خواهد بود.
اغلب سنگ‌های کلیه از نوع کلسیمی هستند و به دلیل تغییر در سطوح ادراری کلسیم به وجود می‌آیند. بخشی از عواملی که موجب به هم خوردن تعادل مواد در ادرار و به دنبال آن، موجب تشکیل سنگ می‌شوند، عبارتند ازننوشیدن مقادیر کافی مایعات:
زمانی که بدن شما کم‌آب می‌شود، نمک‌ها، مواد معدنی و سایر مواد موجود در ادرار ممکن است با هم تجمع یابند و بنای اولیه یک سنگ را پایه‌ریزی کنند.
مشکلات طبی:
وجود برخی مشکلات طبی می‌تواند بر تعادل طبیعی مواد در ادرار تأثیر گذارد و باعث تشکیل سنگ شود؛ مانند، ابتلا به عفونت‌های ادراری، بیماری التهابی روده، نقرس، پرکاری غده هیپرپاراتیرویید و برخی بیماری‌های متابولیک ارثی مانند سیستینوری و هیپراگزالوری.
مصرف غذاهای حاوی اگزالات بالا:
در صورتی که از غذاهای حاوی اگزالات فراوان (مانند سبزیجات سبز تیره، شکلات، چای و مانند آن‌ها)، زیاد استفاده می‌کنید، استعدادتان برای ابتلا به سنگ کلیه بیشتر خواهد بود.
مصرف برخی داروها:
مصرف برخی داروها مانند داروهای مدر و آنتی‌اسیدهای حاوی کلسیم، خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش می‌دهند.

http://www.rs272.com/
http://rs272.tarlog.com/

http://rs272.persiangig.com/
http://rs272.vcp.ir

http://rs1362.blogdoon.com/

http://rs272.persianblog.ir/

http://www.sahand272.blogfa.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

رنال کولیک یا دردناشی از سنگ کلیوی چیست ؟

Renal colic

انتخاب :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه

Dr.RAHMAT SOKHANI

شما بدترین دردی که در عمرتان تجربه کرده‌اید، چه دردی بوده؟ درد قلبی؟ درد دندان؟ درد زایمان؟ یا . . .؟ اگر این سؤال را از آن‌هایی بپرسید که درد ناشی از سنگ کلیه را تحمل کرده‌اند، معمولاً از همین درد به عنوان بدترین دردی که در عمرشان داشته‌اند، یاد می‌کنند. از آن‌جا که نزدیک به 5 درصد آدم‌ها، یعنی تقریباً یک نفر از هر بیست نفر، در مقطعی از عمرشان با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند، بد نیست اطلاعاتتان را درباره راه‌های پیشگیری، تشخیص و درمان این بیماری افزایش دهید.سنگ‌های کلیه، توده‌های معدنی سختی هستند که در کلیه تشکیل می‌شوند و ممکن است در کلیه، حالب، مثانه و پیشابراه دیده شوند. جنس این سنگ‌ها نیز با هم متفاوت و ممکن است از کریستال‌های اگزالات کلسیم، فسفات کلسیم، اسید اوریک یا سیستئین باشد. از نظر اندازه نیز سنگ‌ها با هم متفاوتند، طوری که گاهی به کوچکی شن و سنگ‌ریزه‌اند و گاهی بزرگ و حتی شاخه‌دار، به شکل شاخ گوزن هستند و حتی ممکن است حجم لگنچه کلیه را نیز پر کنند.
این سنگ‌ها از شایع‌ترین علل وجود خون در ادرار و بروز دردهای شکمی، درد پهلوها و درد منطقه کشاله ران محسوب می‌شوند. ایجاد سنگ نیز معمولاً از تشکیل قطعه بسیار کوچکی از مواد معدنی در کلیه آغاز می‌شود که این قطعه و قطعات مشابه ممکن است همراه با ادرار از کلیه‌ها دفع شوند یا در کلیه‌ها باقی بمانند که در حالت دوم، به عنوان یک هسته مرکزی عمل و مواد معدنی به تدریج روی آن رسوب می‌کنند و منجر به افزایش حجمش می‌شوند. ضمن این‌که در بسیاری از موارد، قطعات کوچک اولیه به هم متصل می‌شوند و قطعات بزرگ‌تری را ایجاد می‌کنند.
بسیاری از سنگ ها در زمانی که هنوز کوچکند، از طریق مجاری ادراری، کلیه‌ها را به آسانی ترک می‌کنند و نیاز به هیچ درمان خاصی ندارند. اما سنگ‌های بزرگ‌تر ممکن است در حالب گیر کنند و باعث انسداد حالب و جلوگیری از خروج ادرار شوند که این حالت، منجر به دردهای شدید و مداومی می‌شوند که طی 15 تا 30 دقیقه، بدتر و بدتر می‌شود و در نهایت به اوج می‌رسد. در صورتی که انسداد کامل نباشد، درد خفیف‌تراست و با انتقال سنگ به مثانه، درد بهبود می‌یابد. این سنگ‌ها حتماً به درمان دارویی احتیاج دارند.
حدود 90 درصد از سنگ‌های کوچک (کوچک‌تر از 5 میلی‌متر) بدون نیاز به اقدام درمانی خاصی از بدن دفع می‌شوند و تنها حدود 10 تا 20 درصد سنگ‌ها به اقدامات درمانی جدی نیازمندند. به طور متوسط، خروج سنگ‌ها از بدن بین 1 تا 3 هفته طول می‌کشد و تقریباً در دو‌سوم موارد، سنگ‌ها تا هفته چهارم پس از ظهور علایم، از بدن دفع شده‌اند.
تقریباً نیمی از کسانی که دچار سنگ کلیه می‌شوند، اگر به اقدامات پیشگیرانه متوسل نشوند، تا 5 سال بعد دچار سنگ‌های بیشتری خواهند شد. اما پیش‌بینی این نکته که چه کسی طی سال‌های آینده قطعاً دچار سنگ می‌شود یا چه کسی از ابتلای مجدد به این مشکل در امان خواهد بود، کار ناممکنی است.

http://www.rs272.com/
http://rs272.tarlog.com/

http://rs272.persiangig.com/
http://rs272.vcp.ir

http://rs1362.blogdoon.com/

http://rs272.persianblog.ir/

http://www.sahand272.blogfa.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

روشهای پیشگیری از سنگ سازی کلیه های انسان

انتخاب : دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره)

 Dr.RAHMAT SOKHANI
مواجهه مجدد با سنگ کلیه در کسانی که یک‌بار تجربه سنگ کلیه را داشته‌اند، کاملاً محتمل است. تقریباً نیمی از کسانی که سنگ کلیه داشته‌اند، موارد بیشتری از ابتلا به سنگ را در مدت 5 سال بعد از اولین تجربه‌شان دیده‌اند و تنها استثنا در این مورد، آن‌هایی هستند که از اقدامات پیشگیرانه بهره برده‌اند. این اقدامات می‌تواند شامل ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی مانند مصرف مایعات بیشتر و نیز ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی باشد. در صورتی که دارای زمینه‌های مستعدکننده ابتلا به سنگ کلیه مانند سابقه خانوادگی ابتلا به سنگ باشید یا این‌که علی‌رغم مراقبت‌های فوق، مجدداً دچار سنگ کلیه شوید یا سنگ شما به تدریج بزرگ‌تر شود، ممکن است پزشکتان استفاده از تدابیر پیشگیری‌کننده دارویی را پیشنهاد کند. او ممکن است از شما بخواهد تا پس از دفع سنگ، ادرار 24 ساعته‌تان را جمع کنید. با آزمایش ادرار می‌توان به نوع و علت تشکیل سنگ پی برد و با دانستن این موارد می‌توان راه‌های پیشگیری از پیدایش مجدد سنگ را مشخص و به آن عمل کرد.در موارد نادری نیز افزایش فعالیت غدد پاراتیرویید با تولید مقادیر بالای نوعی هورمون، موجب افزایش سطح کلسیم خون و تشکیل سنگ ‌کلیه کلسیمی می‌شود. در چنین مواردی، برای پیشگیری از پیدایش مجدد سنگ ممکن است نیاز به یک عمل جراحی برای برداشتن غده پاراتیرویید باشد. اما در صورتی که سنگ کلیه شما با هر یک از موارد زیر همراه باشد، درمان آن نیازمند اقدامات بیشتری خواهد بود:
ابتلای مکرر به عفونت‌های ادراری
کاهش عملکرد کلیه
تک‌کلیه‌ای بودن
بیماری‌های نقص سیستم ایمنی
پیوندی بودن کلیه
اگر در اولین تجربه بیماری‌تان بیش از یک سنگ داشته‌اید یا سابقه خانوادگی ابتلا به سنگ کلیه دارید، در آن صورت استعداد بیشتری برای ابتلای مجدد به سنگ خواهید داشت و لازم است تدابیری برای ممانعت از تکرار این مشکل بیندیشید. در چنین شرایطی، رعایت موارد ذیل کمک‌کننده خواهند بود:
مایعات بیشتری مصرف کنید: روزانه حداقل 8 تا 10 لیوان آب بنوشید و اگر در مناطق گرم و خشک زندگی می‌کنید و اگر هوای محیط کارتان گرم است، آب بیشتری بنوشید. به تدریج بر مقدار مایعات مصرفی خود بیفزایید و اگر در حال حاضر، روزی 8 تا 10 لیوان آب نمی‌نوشید، سعی کنید روزانه حداقل یک لیوان به آب مصرفی‌تان بیفزایید. افزودن تدریجی به مقدار آب مصرفی، به بدنتان این امکان را خواهد داد تا خود را با مقادیر اضافی مایع ورودی وفق بدهد.
مصرف فیبر و ویتامین C را افزایش دهید: فیبر در سبوس گندم و جو، حبوبات، نان تهیه شده از گندم کامل، کلم، هویج، میوه‌ها و … یافت می‌شود. افزایش زیاد مصرف ویتامین C با اسیدی کردن ادرار موجب حل شدن سنگ‌های فسفات کلسیمی که از سنگ‌های شایع کلیه است و نیز سنگ‌های فسفات آمونیم منیزیم می‌شود که سنگ‌های اخیر با عفونت‌های ادراری همراه هستند و در صورتی که از بین نروند، راهی جز جراحی برای از میان بردن آن‌ها وجود نخواهد داشت.
مصرف گوشت را کم کنید.
مصرف کلسیم را افزایش دهید: مصرف مقادیر کافی کلسیم همراه با یک رژیم کم‌سدیم و کم‌پروتئین ممکن است از خطر ایجاد دوباره سنگ بکاهد. برخی مطالعات نشان داده‌اند که برخلاف برخی تصورات رایج، مصرف مقادیر بالای کلسیم از خطر تشکیل دوباره سنگ می‌کاهد. احتمالاً این مسأله به دلیل اتصال کلسیم به اگزالات در داخل لوله گوارشی و ممانعت از جذب اگزالات است که بدین ترتیب از میزان ایجاد سنگ می‌کاهد.از مصرف غذاهای حاوی اگزالات فراوان مانند سبزیجات سبز تیره، ریواس، آجیل و شکلات بپرهیزید.
کمتر نمک بخورید: در زمان طبخ یا خوردن غذا از افزودن نمک به آن خودداری کنید. ترجیحاً نمکدان را هم از روی میز غذایتان بردارید.
توصیه های بسیار مهم در کاهش سنگ سازی در کلیه ها:
1ـ مقدار مایع مصرفی شما زمانی کافی است که رنگ ادرارتان کاملاً شفاف یا حداکثر زرد روشن باشد. در غیر این صورت، حجم آبی که می‌نوشید، کافی نیست و لازم است بر میزان مایع مصرفی‌تان بیفزایید. این نکته شامل تمام انواع آب‌های قابل شرب با هر درجه سختی می‌شود؛ پس هیچ‌وقت به تصور این‌که آب شرب منطقه‌تان املاح فراوانی دارد و شاید سنگ‌ساز باشد، از نوشیدن آب کافی پرهیز نکنید و مطمئن باشید که با مصرف مقادیر کافی از همان نوع آب نیز دچار مشکل نخواهید شد.
2ـ در صورتی که مبتلا به بیماری‌های قلبی، کلیوی یا کبدی هستید و محدودیت مصرف مایعات دارید، حتماً قبل از افزایش حجم مایع مصرفی‌تان با پزشک معالج خود مشورت کنید.
3ـ ممکن است پزشک شما قبل از انجام هر نوع تغییری در رژیم غذایی‌تان تصمیم به انجام آزمایش‌های تکمیلی بگیرد.
4ـ در صورتی که علی‌رغم رعایت موارد فوق و مصرف مایعات بیشتر و تغییر رژیم غذایی مجدداً دچار سنگ کلیه شدید، ممکن است پزشکتان از درمان دارویی کمک بگیرد. در مواردی هم که فرد مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ساز تشکیل سنگ باشد، باز هم درمان دارویی برای کاهش خطر تشکیل سنگ توصیه می‌شود. نوع داروهای تجویزی نیز به نوع سنگِ تشکیل‌شده بستگی دارد.

http://www.rs272.com/
http://rs272.tarlog.com/

http://rs272.persiangig.com/
http://rs272.vcp.ir

http://rs1362.blogdoon.com/

http://rs272.persianblog.ir/

http://www.sahand272.blogfa.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

اورژانسهای آسیب طناب نخاعی

دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه

آسیب نخاعی عبارت از صدمه ای است که به طناب نخاعی وارد می گردد. آسیب نخاعی ممکن است به صورت مستقیم دراثرضایعه خود نخاع به وجودبیاید، یا اینکه بطورغیرمستقیم به دلیل آسیب استخوانها ، بافتها یا عروق خونی اطراف آن ایجاد شود.

علل

هرنوع عاملی که باعث صدمه به نخاع شودمی تواند آسیب نخاعی رابه وجودآورد. تصادفات وسائط نقلیه ، سقوط ، آسیب های ورزشی ( به خصوص شیرجه درآب های کم عمق) ، حوادث صنعتی وحین کار، جراحات حاصل از شلیک گلوله، درگیری های بدنی وسایرعوامل می توانند ضایعات نخاعی را فراهم آورند.
اگرضایعه وارده به نخاع کوچک باشد ، می تواندباعث ضعیف شدن آن گردد.( ازجمله ضایعات نخاعی حاصل ازآرتریت روماتوئید یا استئوپروزیس ). یا اینکه ممکن است کانال نخاعی که ازنخاع حفاظت می کند ، به دلیل فرآیند طبیعی افزایش سن بیش ازحد دچارتنگی شود.( استنوزیس نخاعی ) ضربات مستقیم نظیربریدگی ها می توانند درطناب نخاعی ایجادشوند ، به خصوص اگراستخوانها یا دیسکها آسیب دیده باشند. خردشدن استخوان ها ( برای مثال خرد شدن مهره ها ی ستون فقرات ) یا پارگی فلزات (مانند تصادفات رانندگی ) می توانند باعث بریدگی یا آسیب طناب نخاعی شوند.
آسیب های مستقیم نیزمی توانند درصورت کشیده شدن طناب نخاعی ، اعمال فشارهای جانبی یا فشردگی ستون فقرات ایجاد شوند. این مشکلات می توانند درصورت پیچ خوردگی بیش ازحد سر،گردن یا پشت به هنگام تصادفات به وجود آیند.
خونریزی ، انباشته شدن مایعات و تورم درنواحی داخلی ویا خارجی نخاع ( اما درداخل کانال نخاعی ) می تواند ایجاد شود. تجمع خون یا مایعات می تواند باعث فشاربرطناب نخاعی و آسیب آن گردد.
اکثرآسیبهای نخاعی درافرادجوان وسالم اتفاق می افتد. مردان بین 15 تا 35 سال بیشترین مبتلایان را تشکیل می دهند. میزان مرگ ومیردرنوجوانان دچارضایعات نخاعی بیشتراست .
ازجمله عوامل خطرمی توان به شرکت درفعالیتهای بدنی خطرناک ، عدم استفاده ازتجهیزات ایمنی به هنگام کار یا بازی ، یا شیرجه زدن درآبهای کم عمق اشاره نمود.
درافرادمسنی که مهره های ستون فقرات آنان (به دلیل پوکی استخوانها) ضعیف شده است ،احتمال ابتلا به ضایعه نخاعی زیاداست. بیماران مبتلا به یکسری عوارض پزشکی نیزکه آنان رامستعد سقوط حاصل ضعف یا بی حسی می کنند،(ازجمله سکته مغزی ) ممکن است درمعرض آسیب نخاعی قرار بگیرند.
علائم آسیب نخاعی متفاوت بوده و تاحدی بسته به محل ضایعه دارد. بطورکلی آسیب ها ی نخاعی باعث ضعف و ازبین رفتن حس درپائین سطح ضایعه می گردند. شدت علائم نیزبه کامل ( آسیب دیدگی کامل نخاع) یا ناقص بودن ( تنها قسمتی
طناب نخاعی درپائین اولین مهره کمری امتدادپیدانمی کند، به همین دلیل ضایعات پائین ترازاین سطح موجب آسیب نخاعی نمی گردند.اما صدمه دیدن ریشه های عصبی دراین ناحیه می تواند باعث سندرمی بنام کا اودا ایکواینا (cauda equine syndrome) شود.

آسیب های ناحیه گردن (ونزدیک گردن)
وقتی که آسیب نخاعی در نزدیکی گردن رخ دهد، عوارض حاصل ازآن می تواند دردست ها وپاها تاثیر بگذارند. ازجمله مهمترین تاثیرات ضایعات گردنی عبارتند از:
- مشکلات تنفسی ( حاصل فلج شدن عضلات تنفسی)
- ازبین رفتن کنترل ادرار و دفع مدفوع ( که می تواند یبوست ، بی اختیاری و اسپاسم مثانه را به دنبال داشته باشد).
- بی حسی
- تغییرات حسی
- اسپاستیسیتی ( افزایش انقباضات وگرفتگی های عضلانی)
- درد
- ضعف و فلج

آسیبهای سینه ای (سطح قفسه سینه )

موقعی که آسیب نخاعی درسطح قفسه سینه اتفاق بیافتد، اثرات آن رامی توان برروی پاها مشاهده نمود.که مهمترین آن شامل :
- مشکلات تنفسی ( ناشی ازفلج شدن عضلات تنفسی)
- ازبین رفتن کنترل ادرار و دفع مدفوع ( که می تواند یبوست ، بی اختیاری و اسپاسم مثانه را به دنبال داشته باشد).
- بی حسی
- تغییرات حسی
- اسپاستیسیتی ( افزایش انقباضات وگرفتگی های عضلانی)
- درد
- ضعف و فلج 
آسیب دیدگی نخاع درنواحی گردن یا قسمتهای فوقانی قفسه سینه:

می تواند باعث مشکلاتی در فشار خون ، تعریق غیرعادی وایجاداختلال دردمای طبیعی بدن گردد.
آسیبهای کمری - خاجی ( نواحی تحتانی پشت )
موقعی که آسیب نخاعی درسطوح کمری ایجاد شود، میزان تاثیرآن برروی پاها متفاوت خواهدبود. اما مهمترین اثرات آن عبارتنداز:
- افت درکنترل ادرارودفع مدفوع (که می تواند یبوست ، بی اختیاری و اسپاسم مثانه را به دنبال داشته باشد).
- بی حسی
- درد
- تغییرات حسی
- اسپاستیسیتی ( افزایش انقباضات وگرفتگی های عضلانی)
- ضعف و فلج

معاینات و آزمایشات 
آسیب نخاعی یک فوریت پزشکی محسوب می شود ولازم است که سریعا" موردرسیدگی قرارگیرد.
مسئولین مراقبتهای پزشکی یکسری معاینات ازجمله معاینات مربوط به وضعیت اعصاب را انجام می دهند. این معاینات می توانند به تشخیص محل دقیق ضایعه که قبلا" نامشخص بوده کمک کنند. امکان داردبعضی از واکنش های مصدومین غیرطبیعی یا ازبین رفته باشد.اما به محض اینکه میزان ورم کاهش پیداکند، برخی واکنش ها می توانند به حالت عادی برگردند.
هنگام آسیبهای نخاعی آزمایشات زیررامی توان تجویزنمود:
- سی تی اسکن یا ام.آر.آی نخاع می تواند موقعیت ومیزان ضایعه رانشان داده ومشکلاتی مانند لخته های خون (هماتوم ) رامشخص نماید.
- میلو گرام ( عکسبرداری ازنخاع با اشعه ایکس بعدازتزریق ماده رنگی ) ممکن است در برخی موارد ضرورت داشته باشد.
- آزمایش تحریک میزان توانائی حسی بدن (SSEP ) یا تحریک مغناطیسی نیزمی تواندعبور علائم عصبی راازطناب نخاعی مشخص نماید.
- عکسبرداری نخاع با اشعه ایکس می تواند شکستگی مهره های ستون فقرات یا صدمات وارده به آنهارانشان دهد.

درمان آسیبهای طناب نخاعی

همانطورکه اشاره شد آسیب نخاعی یک فوریت پزشکی است که به منظورکاهش اثرات طولانی مدت آن باید دراسرع وقت موردتوجه قرارگیرد. بنابراین فاصله زمانی بین بروزضایعه واجرای اقدامات پزشکی ، عامل بسیارمهمی دراثرات حاصل ازآن محسوب می گردد.
جهت کاهش میزان ورم که ممکن است باعث آسیب نخاع شود ، ازکورتیکواستروئیدها از جمله دگزامتازون یا متیل پردنیزولون استفاده می شود.اگرنخاع دراثر توده ای (مانند هماتوم یا تکه ای از استخوان شکسته شده ) تحت فشارباشد، قبل ازآسیب دیدن کامل اعصاب نخاعی، بایستی با آزاد نمودن فشار، احتمال فلج راکاهش داده ویا از بین برد. بهتراست که مصرف کورتیکوستروئیدها بلافاصله بعدازآسیب نخاعی مورداستفاده قرارگیرند.
ممکن است به منظورخارج کردن مایعات یا بافت هایی که به نخاع فشارواردمی کنند، نیاز به جراحی باشد.
( لامینوکتومی برای کاهش فشار). امکان دارد برای خارج نمودن تکه های استخوانها ، دیسک ها یا اشیای خارجی ویا برای تثبیت مهره های شکسته شده ( با استفاده ازروشهای جوش خوردن استخوان ها یا تعبیه قطعات سخت افزاری) نیازبه جراحی ضرورت پیداکند.
ممکن است لازم باشد برای بهبودی استخوان های تحمل کننده وزن بدن استراحت مطلق دربستر تجویزشود. وضعیت آناتومیکی خیلی مهم است. کشش نخاعی (SPINAL TRACTION) ممکن است باعث کاهش جابجائی شده یا می تواندباعث بی حرکت سازی نخاع گردد. جمجمه باید با استفاده از TONG ( بریسهای فلزی که روی جمجمه قرارگرفته و به وزنه های کششی متصل شده یا روی بدن مهارمی گردند).
درمان مشتمل بردرمان اسپاسمهای عضلانی ، مراقبت ازپوست و مشکلات دفع ادرارومدفوع می باشد.
معمولا" بعدازبهبودی آسیب های حاد، اقدامات گسترده ای مانند فیزیوتراپی، کاردرمانی و سایربرنامه های توانبخشی ضرورت پیدامی کنند. توانبخشی به افرادآسیب دیده کمک می کندتا بتوانند باناتوانی های حاصل ازآسیب نخاعی مواجه شوند.
داروهای خوراکی زیادی هستندکه می تواننداسپاسم راکاهش دهند. یکسری ازداروها نیزباتزریق به داخل کانال نخاعی و یا تزریق سم بوتولینوم به داخل عضله نیز به کاهش اسپاسم کمک می کند. درمان درد با استفاده ازداروهای ضددرد، شل کنند های عضلانی و کیفیت فیزیوتراپی نیزازاهمیت زیادی برخورداراست.

گروههای حمایتی
درمورد سازمانهائی که می توانند اطلاعات کمکی واضافی راارائه کنند، پیگیری های لازم راانجام دهید.

چشم انداز(پیش آگهی)
فلج شدن وازدست دادن حس بدن از شایعترین عوارض آسیبهای نخاعی هستندو می توانند به صورت فلج کل بدن یا بی حسی (numbness) وبه طورکلی درجات متفاوتی ازافت حسی یا حرکتی بدن باشند. احتمال مرگ نیز دراثرآسیب نخاعی وجوددارد،به خصوص اگرعضلات تنفسی فلج شده باشند.
وضعیت سلامتی فرد به سطح ضایعه او بستگی دارد. عوارض حاصل ازآسیب های نزدیک به بالای نخاع ازآسیب سطوح پائین نخاع بیشترهستند.
بهبود برخی ازحرکات یا بهترشدن وضعیت حسی مصدوم بعدازیک هفته می تواندبه این مفهوم باشدکه شانس بهبود فعالیت های فرد زیاد است. اگرچه این موضوع ممکن است تا 6 ماه یا بیشترطول بکشد.افتهائی که بعد از گذشت 6 ماه بهبود پیدا نمی کنند،به احتمال زیاد دائمی خواهند بود.
فعالیتهای روزمره مربوط به دفع مدفوع ومراقبت های آن حدود یک ساعت و حتی بیشترطول می کشد.
اکثرافراددچارآسیب های نخاعی باید کارسونداژمثانه راهرازگاهی انجام دهند.
معمولا" مناسب سازی محیط زندگی افرادنخاعی ضرورت پیدامی کند.
بیشترافرادمبتلابه آسیب نخاعی محدودبه ویلچرومحیط اطراف بسترخود بوده ویا برای انجام فعالیت های حرکتی خود نیازبه انواع وسائل کمکی دارند.

عوارض احتمالی
ازجمله مهمترین عوارض احتمالی حاصل ازآسیبهای نخاعی می توان به مواردزیراشاره کرد:
- تغییرات فشارخون که می تواند خیلی زیادباشد. ( اتونومیک هایپررفلکسی )
- مشکلات حاصل ازبی حرکتی ازجمله:
1- ترمبوزیس وریدهای عمقی
2- عفونتهای ریوی
3- ضایعات پوستی
4- خشکی مفاصل
- افزایش خطرآسیب دیدن اندام های بیحس بدن
- افزایش خطرآسیب به کلیه ها
- افزایش خطرعفونتهای دستگاه ادراری
- ازبین رفتن کنترل دفع ادرار
- ازبین رفتن کنترل دفع مدفوع
- ازبین رفتن حس
- افت فعالیت های جنسی ( ناتوانی جنسی درمردان )
- اسپاسم های عضلانی
- درد
- فلج عضلات تنفسی
- فلج بدن ( پاراپلژی ، کوآدری پلژی )
- شوک
افراد نخاعی که درمنزل زندگی می کنند، بایستی برای پیشگیری ازعوارض اقدامات زیرراانجام دهند:
- مراقبت روزانه ازریه ها مخصوص کسانی که نیازبه انجام این کاردارند.
- اجرای منظم تمام دستورالعمل های مربوط به دفع ادراربرای جلوگیری از عفونت ها ی ادراری وآسیب کلیه ها
- انجام تمام دستورالعملهای مربوط به مراقبت ازپوست برای جلوگیری اززخمهای فشاری
- انجام دقیق معاینات کلی بدن توسط پزشک خود

چه مواقعی باید با متخصصان پزشکی تماس برقرارکرد؟
درصورتی که آسیبی به پشت و گردن واردمی شود ، با مراقبین پزشکی خودتان تماس بگیرید. چنانچه متوجه هر گونه افتی درحرکت وحس خودشدید، به پزشک پایش خود اطلاع دهید.این موضوع می تواند یک فوریت پزشکی محسوب شود.
رسیدگی به آسیب نخاعی باید ازمحل حادثه و توسط افراد تیم های پزشکی که درزمینه بی حرکت سازی مصدومین نخاعی آموزش دیده اند انجام شود،تا ازافزایش بیشتردستگاه عصبی جلوگیری گردد.
کسی را که مشکوک به آسیب نخاعی باشد، نبایستی بدون استفاده ازروشهای بی حرکت سازی حرکت داد،مگراینکه یک موضوع تهدیدکننده حیاتی مطرح باشد.
پیشگیری
رعایت اصول ایمنی هنگام رانندگی، کار وتفریح می تواندازبروزبسیاری ازآسیبهای نخاعی جلوگیری کند. درصورت احتمال هرنوع ضایعه ای ازوسائل حفاظتی مناسب استفاده کنید.
شیرجه زدن به آبهای کم عمق یکی ازدلائل مهم آسیبهای نخاعی محسوب می شود.بنابراین قبل ازانجام شیرجه ازمیزان عمق آب ، عدم وجود سنگ وسایرموانع احتمالی مطمئن شوید.
درورزش هایی مانندفوتبال وسورتمه رانی معمولا" جراحات وصدمات شدیدی ازجمله پیچ خوردگی یا خمیدگی نواحی پشت وگردن ممکن است اتفاق بیافتند که منجربه آسیب نخاعی شوند. بنابراین درموقع ورزشهایی ازجمله سورتمه سواری ، بایداحتیاط نموده وقبل ازهرفعالیتی منطقه را ازحیث وجود موانع بازرسی نمائید. درموقع فعالیت های ورزشی ازجمله فوتبال و سایرورزشهای پرحادثه ، ازروشها وتجهیزات مناسب استفاده کنید.
سقوط به هنگام فعالیت های کاری یا تفریحی نیزمی تواندمنجربه آسیبهای نخاعی شود. رانندگی ایمن و بستن کمربندایمنی نقش به سزائی درکاهش آسیبهای نخاعی حاصل ازتصادفات دارد.
فشرده شدن طناب نخاعی نیز ازنامهای دیگرآسیب نخاعی می باشد.
منبع: مقاله "آسیب طناب نخاعی " - ترجمه : مهندس عباس کاشی -(ohealth2007@yahoo.com) - انتشار : مرکز ضایعات نخاعی - خرداد ماه 1389 - برگرفته ازسایت: Medline Plus

http://www.rs272.com/

http://www.isaarsci.ir

http://rs1362.blogdoon.com/

http://rs272.persianblog.ir/

http://www.sahand272.blogfa.com/

http://www.rs272.parsiblog.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI