تکریم اوباش در مراکز درمانی(1)
نوشته :دکتر سعید اعلم رضائیه -مرکز آموزشی درمانی شهید مطهری ارومیه
ارائه خدمات فوریتهای پزشکی یکی از مهمترین جنبه‌های درمانی برای بیماران اورژانسی است. بدون شک ارایه این خدمات صحیح و سریع درمواجهه با موارد اورژانس، از آنجا که می تواند به نجات جان بیماران و آرامش همراهان بیانجامد، از ارزش بالایی برخوردار است.درمانگاه اورژانس در واقع اولین جبهه برخورد مراجعان بیمار و غیر بیمار با سیستم مراکز درمانی می باشد و در همین مراجعه است که رضایت یا عدم رضایت مراجعان از وضعیت‌کلی ارایه خدمات در آن بیمارستان شکل می گیرد. در واقع چگونگی ارایه خدمات در بخش فوریتهای پزشکی یک بیمارستان، نمادی از وضعیت‌کلی مدیریت خدمات در آن بیمارستان است. کیفیت ارایه خدمات در بخش فوریت‌ها، در ارزشیابی رسمی‌بیمارستان‌ها نیز از اهمیت خاصی برخودار است تا جایی که ارزشیابی سایر بخش‌های یک بیمارستان منوط به‌کسب حد نصاب لازم در ارزشیابی بخش فوریتهای آن بیمارستان می‌باشد. به بیان دیگر بیمارستانی بسیار مجهز و پیشرفته ولی فاقد یک بخش اورژانس کار آمد، از نقطه نظر کارشناسی فاقدکیفیت لازم را دارا می باشد. ارتقای کیفیت ارایه خدمات در بخش فوریت‌ها و حفظ و ارتقاء آن ، نیازمند شناخت صحیح از وضعیت موجود و بررسی معضلات و مشکلات این بخشها می‌باشد. با اعتقاد به چند وجهی بودن مفهوم کیفیت درسیستم درمانی ، رضایت مندی بیمار و تکریم متقابل سرویس خدمت دهنده از جنبه های مهم این مفهوم می باشد. توجه مناسب به شکایت بیمار به عنوان جزیی از استراتژی جلب رضایت محسوب می گردد اما شایعترین مواردی که روی رضایت بیمار مؤثرند شامل طبقه اجتماعی، وضعیت فیزیکی و روانی بیمار، تحصیلات، مراقبت های پزشکی انجام یافته و میزان بهبودی پس از مراجعه به اورژانس می باشند.
رضایتمندی بیمار مفهومی است که درمراقبت‌های پزشکی و کیقیت ارائه خدمات اهمیت یافته است
درمانگاه اورژانس مراکز درمانی نقش اساسی در تضمین سلامتی مردم و نجات جان افراد در مواقع بیماری و بحران را دارد . بیماران بدحال و در موارد نزدیک به مرگ مهمترین بخش مراجعه کننده را تشکیل میدهند که برای نجات آنان علاوه بر اقدامات پزشکی و پرستاری خاص نیاز به آرامش می باشد . بیماران بدحال و اورژانسی در بدو ورود ، توسط سرپرستار بخش و در شیفت های عصر و شب توسط پرستار مسئول شیفت به منظور خدمات رسانی فوری و جلوگیری از اتلاف وقت تریاژ میشوند تا بتوان در کمترین زمان ممکن بهترین توجهات پرستاری و اقدامات پزشکی حیاتی را به بیماران بدحال رساند. ابتدائی کار برای بیماران اورژانسی مراجعه کننده تریاژ آنانست و قدم بعدی قبول پذیرش در واقع اولین اقدام درمانی و حقوقی قانونی برای بیمار و سیستم درمانی را فراهم می کند و پزشک از نظر قانونی عهده دار وظیفه تعین و تامین سلامتی بیمارش را ترسیم میکند. به جزء شرایط کاملا اورژانسی مثلا در تصادفات و حوادث ناگوار طبیعی و غیر طبیعی تا زمان عدم اخذ پذیرش در سیستم تریاژ و عدم ارتباط قانونی بیمار و پزشک ،هنوز پزشک در مورد بیمار وظیفه ای به عهده نگرفته است و همراهان بیمار نمی توانند به زور از پزشک و سیستم درمانی انتظار دریافت خدمات داشته باشند. واین موضوعی است که باعث بروز اولین تنش و نا آرامی در اورژانس را می شود . در شرایط طی مراحل قانونی می توان به بررسی فاصله زمانی ورود بیمار به بیمارستان، اولین ویزیت پزشک و صدور دستور اولین اقدام درمانی توسط پرستار، فاصله زمانی درخواست اورژانسی ترین آزمایش تا گرفتن جواب آزمایش، فاصله زمانی درخواست اورژانسی ترین رادیوگرافی یا سونوگرافی تا انجام آن و همچنین فاصله زمانی فوری ترین مشاوره پزشکی تا حضور پزشک مشاور بر بالین بیمار را برسی نمود .به شرط حضور آرامش و عدم حضور همراهان( پارامتر مزاحم) در بخش اورژانس میتوان ارائه این خدمات را به حداقل زمان رساند. سرپرستار و مسئول شیفت اورژانس با درک علم و تجربه مدیریت زمان و برآورد میانگین زمان های مذکور و پیگیری آن و دادن راهکارهای مناسب در جهت رساندن خدمات فوری به بیماران اورژنسی و هماهنگی با پزشک اورژانس به نتایح قابل توجهی در زمینه حفظ آرامش و پیشگیری از تحقق ایجاد آشوب قدم بردارد.. نیروهایی که در بخش فوریتهای پزشکی و اورژانس فعالیت می‌کنند باید از انگیزه کافی در این بخش برخوردار بوده و در کنار آن از یک علم کلاسیک و تخصصی برخوردار باشند.
درمانگاه اورژانس مطلوب باید از نظر فضا و ظاهر فیزیکی هم مناسب باشد. بایستی مراکز اورژانس از اولویت ایجاد فضای فیزیکی مناسب برخوردار شوند. به نیروهای انسانی در بخش اورژانس باید توجه جدی شود و بهترین نیروها و کادر پرستاری در آنجا فعالیت داشته باشند. علاوه بر به کار گیری نیروهای مستعد در اورژانس تجهیزات این بخشها را هم با تکنولوژی روز همراه نمود .اهداف خطوط درمانی این مجموعه عوامل برای خدمت رسانی را بایستی ترسیم نمود. مثلا نمی توان در فضای فیزیکی بسته و محدود به مصدومین سوانح شغلی، تصادفات جاده ای و بیماران داخلی معمولی و موارد اورژانسی طب داخلی و مسمومیت ها و اطفال و بیماران نروتیک و هیستریک ،و... همزمان خدمت رسانی کرد و از طرفی نمی توان زمان خاصی برای مراجعین تعیین نمود. بخش اورژانس به عنوان مهمترین قسمت یک واحد درمانی توجه خاصی را طلب میکند.
متاسفانه به بخش اورژانس توجه خاصی صورت نمی‌گیرد و در این زمینه کوتاهی باعث بروز طنش و استهلاک آرامش میشود . بخش اورژانس تنها محل اعزام فرد مصدوم و حادثه دیده به مرکز درمانی می باشد و اولین مرحله گردش کاری بیمار است. کادر اورژانس ویژگی‌های خاصی دارند .آنان باستی چگونگی اداره و مدیریت بخش اورژانس ، آشنایی با مسائل اولیه و پروتکلهای تمام بیماریها را بدانند و واقعا از نظر فیزیک جسمی – روانی هم کادر ورزیده اورژانس باشند. سیستم باید مراقب حفظ سلامت کادر خود در مراکز اورژانسی باشد
: جستجو